Blog

Geen blauwdrukken meer

Het ontwikkelen van zaken als de Generieke Digitale Infrastructuur doen we voor de mensen in het land. Maar hebben we de vraagkant wel goed in beeld?

Hoe ingewikkeld het soms kan zijn in de digitale wereld bleek weer eens tijdens enkele debatten in de Tweede Kamer. Bijvoorbeeld over de wens van het kabinet (en van iedereen) om in 2017, voor ieder die dat wil, de digitale dienstverlening vanuit de overheid gereed te hebben. En wat daar dan voor nodig is aan randvoorwaarden in de generieke digitale infrastructuur en in financiële zin.

De discussie tussen de Kamer en de meest betrokken bewindspersoon over de ontwikkeling van de digitale identiteit leverde verwarring op tussen oud en nieuw denken. Razendsnelle, en ook onbekende technologische ontwikkelingen laten geen blauwdrukken meer toe; die zijn tot mislukken gedoemd. En dan komt de brief met de uitgangspunten voor de wet op de Generieke Digitale Infrastructuur eraan. In die wet wordt een basis gelegd om op gestandaardiseerde en heldere wijze afspraken te maken voor onder andere het digitale contact tussen mensen en bedrijfsleven aan de ene kant, en de overheid (in brede zin, dus als één overheid) aan de andere kant.

Nog een weg te gaan

Bij dit alles gaat het om de mensen in het land. Daar doen we het voor. Maar weten we wel wat ze willen; hebben we, met andere woorden, de vraagkant wel goed in beeld? Op een bijeenkomst van een aantal zeer betrokken mensen (verenigd in een netwerk onder de toepasselijke naam Permanent Bèta) hebben we geprobeerd daar een beter beeld van te krijgen. Opvallend is dat veel van wat we nu te bieden hebben zo weinig aankomt. Neem als voorbeeld de Berichtenbox. De bereikbaarheid daarvan en de interesse ervoor wordt bepaald door de manier waarop mensen nu met de digitale snelweg omgaan: een pingeltje, actueel, interactief, en vooral dichtbij. Mobiel is het sleutelwoord! Daar hebben we als overheid nog een weg te gaan. En hoe betrek je mensen bij wat er aan de hand is? Niet meer met enquêtes en prijsvragen, maar met gestructureerde crowd(re)sourcing, en met gebruik van bestaande platformen om ideeën te ontwikkelen. Speel daar als overheid op in. Soms vindt die overheid dat minder leuk, maar het werkt heel direct en heel goedkoop. Denk aan GeenPeil. Met kleine stappen en kleine oplossingen vernieuwingsinitiatieven oppakken, dat moeten we bij de overheid nog een beetje leren.

  • John van de Kamp | 27 november 2015, 12:17

    Soms moet je eerst zaken over wat IS uitleggen hoe het zit ook al zijn ze onwenselijk. Je kunt niet zeggen van zo zou het moeten zijn en zo is het niet, maar wat we nu doen is een beetje marchanderen met de feiten en kennelijk zijn we daar niet goed in als we het plaatsen in het kader van duurzaamheid. Als ik denk zo zit het in elkaar dan moet ik dat kunnen benoemen waarom dat zo is. Vaak komt dit betweterig over op mensen en heeft er veel meer mee te maken dat mensen zelf uitgaan van hoe het zou moeten zijn. Eigenlijk is dit niet interessant want als ik 10 mensen op een rij plaats dan krijg ik 10 verschillende versies van hoe het zou moeten zijn en ook zij weten maar al te goed dat als je hen hier op aanspreekt het vaak toch net niet zo is zoals zij denken dat het zou moeten zijn. Dat is ook de reden waarom er in de afgelopen decennia meer dan 25.000 management boeken het levenslicht hebben gezien. Allemaal ideeën die voortkomen uit het individu en veelal zijn we deze ideeën gaan na-apen (lui zoals we zijn) zonder dat we er echt zelf onderzoek naar hebben gedaan of het wel echt werkt. We nemen gewoonweg aan dat het wel goed is. Ik ben juist op onderzoek uitgegaan naar waarom dingen zijn zoals ze zijn en ben tijdens mijn innerlijke zoektocht tot een heel belangrijk inzicht gekomen. Er zit namelijk een weeffout in de onderzoeksmethode van de wetenschap en door de deeloptimalisatie zijn we op enig moment een punt voorbij geschoten waar het in samenhang niet meer werkt. Een belangrijk inzicht met wel verstrekkende gevolgen als je dit op deze wijze kunt waarnemen.
    Ik vind het nog altijd interessant om uit te zoeken hoe het is en hoe je vanuit die positie hebt kunnen waarnemen hoe het is en waarschijnlijk beter weet hoe je misschien de volgende stap kunt zetten maar die kun je pas zetten als je hebt gezien hoe het is. Iemand die hiertoe nog niet diep genoeg is doorgedrongen is nog niet diep genoeg doorgedrongen in de wereld zelf. Ieder mens is dus verantwoordelijk voor wat hij/zij uitdraagt vanuit zijn/haar beperkte persoonlijke waarneming. Maar we moeten wel zijn/haar waarneming respecteren en toetsten aan de werkelijkheid waar deze naar verwijst. Moet je wel eerst de werkelijkheid (essentie) van de context bepalen!

  • Harrie Custers (Impuls) | 7 december 2015, 16:48

    Interessante reactie @john.
    Volgens wat is, zijn wij allen staatsburgers en volgens de wet gelijk. Volgens de principes van rechtsgelijkheid en rechtszekerheid worden wij in gelijke situaties als gelijken behandeld.
    De praktijk is, zoals jij ook schrijft, dat geen enkel mens gelijk is aan een ander mens.

    Wat zijn dan de handelingsperspectieven?
    Doorgaan met mensen als uniform behandelen en hen desnoods dwingen zich als zodanig te gedragen of:
    Mensen als individu zien en hen individueel benaderen?

    En dat maakt meteen het probleem invoelbaar: wie dient wie?
    Nu is de overheid de BOVENdaan en de mensen zijn de ONDERdanen.
    Is dat model nog langer houdbaar? Is voortzetting van dat model wenselijk?
    Wat IS ons huidige mensbeeld?

  • John van de Kamp | 10 december 2015, 15:51

    Beste Harrie, als we niet ingrijpen dan worden mensen straks in het arbeidsproces overbodig. Stephen Hawkins maakt zich inmiddels ook ernstig zorgen over de sterke toename van kunstmatige intelligentie. Dit is een artikel waarin dit kenbaar gemaakt wordt: http://www.express.be/busin…

    Maar meerdere mensen in onze wereld maken zich ernstig zorgen over deze ontwikkeling en zij hebben dit in een open brief ook kenbaar gemaakt : futureoflife.org/ai

    Ik denk dat we te goedgelovig zijn en teveel vertrouwen op wat de wetenschap ons voorspiegeld. Oorspronkelijk was wetenschap bedoeld als ondersteuning maar nu bepaald het alles en staat de mens aan de zijlijn! Is dat wat we voor ogen hadden?

    Geloof jij dat de ruimtetelescoop Hubble daadwerkelijk vanuit een signaal ons van die mooie beelden kan voorzien of is dit een virtuele realiteit waar we teveel geloof en onze hoop op hebben gevestigd. Als ik Wubbo Ockels moest geloven dan is daar in de ruimte helemaal niets te zien en hebben we alleen maar onze planeet aarde: http://www.youtube.com/watc…
    En als je dan aangeeft dat door de technologische ontwikkelingen de kwaliteit van leven in gevaar wordt gebracht wil niemand dit horen en wijzen ze naar de wetenschap. We vergeten dan gewoon dat ook de wetenschap bol staat van de aannames en volgens mijn warneming betekent dit dat er nog veel te winnen valt als we gebruik mogen gaan maken van de menselijke geestkracht.

  • John van de Kamp | 10 december 2015, 15:57

    De schepping van de verbeelding is een van de grote mysteries van de wereld en vraagt om onderscheidingsvermogen: komt wat je voelt van binnenuit of van buitenaf?

    Het opstellen van een nieuwe theorie is niet hetzelfde als het slopen van een oude schuur om op die plaats een wolkenkrabber te bouwen. Het lijkt veel meer op het beklimmen van een berg, waarbij we nieuwe en weidse gezichten aanschouwen en waarbij we onverwachte verbindingen ontdekken tussen ons uitgangspunt en zijn rijke omgeving.

    Bron: The evolution of physics (1938)
    Albert Einstein

Plaats een reactie

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Registreren