Dat de overheid een weinig dynamisch geheel vormt, wordt steevast door ingewijden met kracht van argumenten ontkend. Dynamiek en beweging volop. Ook in het denken over ICT, en leveringsmodellen daarvan. Waar cloud gedurende langere tijd taboe was, wordt nu breed binnen de Nederlandse overheid de behoefte geëtaleerd om op z’n minst na te denken over de bijdrage die cloud kan leveren.
AI-powered hybrid cloud software
En bij nadenken blijft het niet, de eerste stappen worden gezet, voorkeuren geuit, keuzes voorbereid en proefnemingen gestart.
Dezelfde overheid onderscheidt zich van sommige andere sectoren doordat het (terecht) ook andere belangen laat meewegen dan alleen kosten, snelheid en gemak. In het denken over cloud komt bij de overheid, zowel op beleidsniveau als bij het plannen van concrete stappen, daarom dan ook een cloudvorm naar voren die we hybride cloud noemen. Een hybride cloudaanpak start bij het eigen datacenter. En kijkt vervolgens naar de toegevoegde waarde van ‘externe’ cloud daar bovenop. Waarbij de Nederlandse Rijksoverheid een extra keuze heeft: een dienstenverlenend overheidsdatacenter (ODC), naast de externe (private) cloud. Extra gevoelige data passen vooralsnog wellicht het beste in het eigen datacentrum, of in het ODC. Niet zozeer om technische redenen, zie specifiek de IBM Confidential Computing-aankondigingen, maar wellicht uit politiek-bestuurlijke overwegingen.
Maar daarnaast lokken de voordelen van de externe cloud, zoals:
• Selfservice door de eindgebruiker geen beheerder meer
vragen om een (virtuele) server aan te maken.
• Pay-per-use, in plaats van een investering vooraf. Kosten
kunnen direct aan project/eindgebruiker doorbelast of
kenbaar gemaakt worden.
• Schaalbaarheid. Door te bouwen op kleine herbruikbare
bouwblokken (containers) kan je lichtgewicht experimenteren maar doorschalen voor productie.
Er zijn wel veel vragen over de te bewandelen weg naar een dergelijk hybride cloudconcept. Het eigen datacenter is een waardevol gegeven. Er is hard aan gewerkt en het functioneert doorgaans goed. Maar in een steeds kortcyclischere wereld is flexibel in te zetten infrastructuur, of een infrastructuur voorzien van een standaard platform naar keuze, gewenst. In dit geval is het bij uitzondering wél goed om eerst eens van binnen naar buiten te kijken. Wat zijn de eigen wensen? Waar ligt nog problematiek op applicatieniveau? Het legacy-vraagstuk is misschien wel breed in kaart gebracht, maar nog lang niet opgelost. Welke applicaties zijn geschikt (te maken) voor cloud? En waar kan cloud dan bijdragen? Nadenken over het pad naar hybride cloud dus. En wie daarbij kan helpen, bij iedere fase van de reis.
Naadloze combinatie
IBM publiceerde al enige tijd geleden een op de Nederlandse centrale overheid toegespitste cloudvisie, waar zowel de het eigen datacentrum van de overheidsorganisatie, het dienstenverlenende ODC als de publieke cloud een plaats heeft, en de keuzevrijheid richting private cloud-leveranciers een andere belangrijke component is. Een belangrijke architectuurkeuze kan uw cloudstrategie daarbij een ontzorgende steun in de rug geven: die voor het open source platform Red Hat OpenShift, dat de basis is voor een consistente cloud-architectuur, of het nu in het eigen datacenter, een ODC of de publieke cloud is. De grote public cloudproviders ondersteunen Openshift, net als ODC-Noord. Hiermee houdt de organisatie keuzevrijheid want cloudleveranciers zijn niet hetzelfde. Ze onderscheiden zich in hun leveringsvoorwaarden, in de aandacht die ze geven voor specifieke wensen op de bescherming van data, en op de plaats waar de data verblijven.
Doelstelling blijft dat er sprake moet zijn van een naadloze combinatie van het eigen datacentrum – wellicht in combinatie met een ODC – en de publieke cloud. IBM helpt de organisatie en de gebruiker een dergelijke ‘één cloud-like experience’ te ondergaan over de combinatie van de gehanteerde, of te hanteren omgevingen: de publieke cloud, het eigen datacenter, het ODC, maar ook ‘de edge’, wanneer bijvoorbeeld sensoren in het veld onderdeel uitmaken van de infrastructuur. Dat voordeel van één ervaringsblik op alle lagen van de hybride cloud, weergegeven in de figuur, laat zich al volgt realiseren:
• Gebruik Red Hat Openshift als de gestandaardiseerde
open source onderlaag zodat overal dezelfde applicatie (container) kan draaien.
• Benut IBM Cloud Satellite om de applicaties dan op de
verschillende omgevingen te zetten, door middel van
centrale controle.
• En profiteer van door IBM samengestelde softwarepakketten, de IBM Cloud Paks. Bijvoorbeeld voor applicaties die zich op Data & AI richten, op Security, of bijvoorbeeld op Business Automation.
In een steeds kortcyclischere wereld is flexibel in te zetten infrastructuur gewenst.
Belangrijk voor een vertrouwenwekkende route naar hybride cloud is dat met deze keuzes de hele hybride cloud vanuit de eigen organisatie ‘bediend’ kan worden. Met keuzevrijheid voor iedere externe cloud, en dus de mogelijkheid om het eigen datacenter aan te vullen met die externe cloud-diensten die het best aansluiten bij de eigen organisatie, eisen en wensen.
De reis naar cloud begint thuis, en dat thuis, het eigen datacentrum, biedt blijvend essentiële diensten aan de overheidsorganisatie. De aanvullingen door open hybride cloud bieden de benoemde voordelen waar die gewenst zijn. Daarmee is de hybride cloud-strategie geen visieonderwerp alleen meer. Maar een praktisch perspectief, waarmee de juiste open producten en diensten concrete handelingsperspectieven bieden.
Het stuurwiel blijft in eigen handen.
Bram Havers is Client Architect Overheid bij IBM en Rob Nijman is Directeur Centrale Overheid bij IBM
