Alone

Inmiddels is bij de meesten mensen de lol van het thuiswerken er wel af. We komen er toch achter dat fysiek contact niet alleen leuk is, maar ook noodzakelijk. De mens is nu eenmaal een sociaal groepsdier. We missen de informatie en de indrukken die we bij het koffie-apparaat of in de wandelgangen oppikken. We missen het brainstormen, de peptalk, of gewoon een praatje tussendoor.

We worden ook een beetje tech-moe. Niets zo vermoeiend als de hele dag de ene na de andere online meeting bij te moeten wonen. Ik heb dergelijke sessies ook wel eens moeten voorzitten. Een bijzondere ervaring, vooral als de verbinding hapert en iedereen zijn video uitzet. Zit je tegen een heel beeldscherm vol initialen aan te praten.

Van de online congressen en webinars is het nieuwe er ook wel af. Leuk dat je er in je pyjama bij kunt zijn en af en toe een wasje kunt draaien tussen de sessies door, maar het is niet the real thing. Vooral de online borrel na afloop schuurt: zit je daar voor je beeldscherm te sippen aan je biertje of wijntje.

Om het nog erger te maken: het einde is nog niet in zicht, want het is op dit moment onduidelijk hoe lang deze lockdown precies gaat duren. Om het chagrijn en andere deprigevoelens van de kantoorisolatie af en toe te vergeten, heb ik een remedie. Want was is er nou beter om je te vergelijken met mensen die nog erger in isolatie zitten. Net zoals je je wel eens knijpt om een ander pijntje even te vergeten.

Kijkt u daarom eens mee naar mijn favoriete survivalprogramma Alone *). Hier proberen tien deelnemers ieder afzonderlijk zien te overleven in een onherbergzame streek. Het gaat om allemaal getrainde survival experts, bij wijze van spreken geboren met een vuursteen in de ene en een pijl en boog in de andere hand. Met een minimum aan hulpmiddelen weten zij zichzelf droog en warm te houden en hun kostje bij elkaar te jagen.

Af en toe controleert een dokter of ze niet te veel zijn afgevallen, of om opgelopen verwondingen te verzorgen. Voor de rest is iedere deelnemer helemaal op zichzelf aangewezen. Hij of zij filmt zichzelf, dus niet met een crew om het hoekje. Wat het er ook niet eenvoudiger op maakt is dat voor de serie een locatie wordt gekozen waar extreem weer voorkomt, plus gevaarlijke dieren. Zelf-isolatie in het kwadraat dus.

Waarom raad ik u aan met mij mee te kijken? Ten eerste zult u verbaasd staan waar de mens in zijn uppie toe in staat is. We kijken hier naar een moderne versie van de jager-verzamelaar, wiens DNA nog steeds huist in ieder van ons. Als het zoomen of teamen dus even zwaar valt, denk dan eens aan de ontberingen die uw medemens in de serie aan het doorstaan is. Ten tweede, dit is geen wedstrijd met een duidelijk einde. De winnaar is namelijk degene die het het langste weet vol te houden. Het record staat inmiddels op 87 (!) dagen. Als we vinden dat de lockdown ons een beetje te lang duurt, dan kunnen we, kijkend op de kalender in de serie, vast nog wel inspiratie vinden voor een weekje extra. Ten derde, de serie heet niet voor niets Alone. Want ondanks alle superieure technieken om te overleven, blijft er één aspect waarvoor de deelnemers niet kunnen trainen: het gemis van familie en vrienden. Laten we onszelf dus ook toestaan om af en toe te treuren over het gemis van sociaal contact. We hebben per slot van rekening toch niet ingetekend voor deelname aan Alone?

*) Alone is te zien op televisie (History Channel)

Evert-Jan Mulder is oprichter en directeur van Red Plume, adviesbureau voor de digitale transformatie van de publieke sector.