Geologen en ecologen zijn er uit: na 12.000 jaar holoceen zijn we overgegaan in het antropoceen. Plat gezegd: alles draait om de mens. Behalve bij de overheid dan. Daar draait alles om de overheid.
Geologen en ecologen zijn er uit: na 12.000 jaar holoceen zijn we overgegaan in het antropoceen. Plat gezegd: alles draait om de mens. Behalve bij de overheid dan. Daar draait alles om de overheid.
Zo bezien is het ook helemaal niet raar dat de minister van Financiën eind vorig jaar geen interesse had in het voorstel van de Algemene Rekenkamer om eens te kijken naar het maatschappelijk rendement 50 miljard en zes jaar aan begrotingsbeleid. “Dat is bij de overheid geen usance,” zei hij tegen het FD.
De burgers willen wél weten wat de overheid doet met hun belastinggeld. Daarom stemde de Tweede Kamer – volksvertegenwoordiging tenslotte – voor de Wet open overheid. Op weg naar behandeling in de Eerste Kamer kregen de topambtenaren van ABDTOPConsult de opdracht de impact te analyseren. Let wel: de impact op de overheidsorganisaties. De uitkomst laat zich raden: niet doen, vééél te duur. De maatschappelijke impact was niet aan de orde.
De maatschappelijke impact (of baten) van de WOO zijn in kaart gebracht (of misschien beter: verondersteld) door de Kamerleden die het wetsvoorstel indienden. Het is jammer dat zij niet direct gevraagd hebben om een uitvoeringstoets bij de overheidsorganisaties die met de wet te maken krijgen. Dat had een evenwichtiger discussie in de beide Kamers mogelijk gemaakt.
Het echt integraal en objectief in kaart brengen van de gevolgen van wetgeving gebeurt mi. sowieso nog te weinig, ook bij regeringsvoorstellen. Misschien komt dat ook doordat goede impactanalyses in een door de politieke rationaliteit gedomineerd besluitvormingsproces nogal eens ‘inconvenient knowledge’ zijn. Het zou mooi zijn als we (regering en parlement als wetgever) dat zouden kunnen doorbreken.
Eerlijk gezegd ontgaat mij hoe het navelstaren van het één (de mensheid) een alternatief zou kunnen zijn voor dat van het ander (de overheid), waarbij die overheid ook nog eens 100% mensenwerk is. Misschien dus is dat tweede juist een prachtvoorbeeld van het eerste.
Een betere overheid vraag in elk geval meer dan getamboereer op al dan niet vermeende burgereisen, en minstens ook een herbezinning op wat het betekent burger te zijn. Over maatschappelijke impact gesproken.