Het bureau van de Digicommissaris heeft een filmpje gemaakt dat de werking van de Generieke Digitale Infrastructuur uitlegt. Uitgangspunt is de 'mensgerichte aanpak', die de plaats inneemt van de 'traditionele opdeling in domeinen en sectoren'.
De Digicommissaris kondigt het filmpje als volgt aan:
In de informatie- en netwerksamenleving bepalen mensen steeds meer zelf. Met technologie kunnen ze hun zaken en taken organiseren zoals ze willen en met wie ze maar willen. Denk aan ervaringen delen, kennis uitwisselen en een referendum organiseren.
Dat geldt voor de mens in al zijn rollen. Als burger, ondernemer, student, werknemer, mantelzorger en patiënt. Hij wil zelf de regie. Zelf bepalen wie welke gegevens mag inzien en analyseren. En 24/7 digitaal zaken doen met de overheid.
De overheid kan die ontwikkelingen niet bijbenen, omdat ze haar eigen organisatie als uitgangspunt neemt. Ze zal de traditionele opdeling in domeinen en sectoren los moeten laten, en kiezen voor een mensgerichte aanpak.
De Generieke Digitale Infrastructuur legt daar met digitale diensten, standaarden en oplossingen een gemeenschappelijke basis voor. De GDI is nooit af. Doorontwikkeling en innovatie worden steeds urgenter. Zodat overheden nu en in de toekomst kunnen aansluiten op wat de wat de maatschappij verwacht en vraagt.
Succesvol digitaal. Stel mensen centraal.
Mooi duidelijk filmpje, maar jammer dat de nuance ontbreekt. De kern van het probleem is toch dat de balans tussen de mens optimaal bedienen en de organisatie in zijn verantwoordelijkheid optimaal bedienen een worsteling is. De specifieke organisatie verantwoordelijkheid zal namelijk altijd blijven bestaan. Voor de GDI is dat per definitie geen probleem anders is het niet generiek :-). Maar dat generiek maken in balans met al de organisaties en hun specifieke verantwoordelijkheden en het vervolgens zo houden is de kern van het besturingsvraagstuk op dit geheel. Als daarvoor niet een beheerste en kwalitatief voldoende wijze van afweging en besluitvorming (en financiering en zo) voor ingericht wordt dan zal het moeilijk worden.
Maar wellicht is het beeld dat eerst maar weer eens de bewustwording voor het mensgericht breder gedragen moet worden. Daarna kunnen we misschien met elkaar in gesprek over hoe we dat afwegen en besluiten. Ik zou hopen dat dat al een tijdje duidelijk was bij iedereen.