Bas Eenhoorns betoog op het iBestuur Congres was een regelrechte wakeup-call naar de zaal en in het bijzonder Minister Plasterk. Wat een verademing!
Prins Constantijn trouwens ook. Waarom? Beide hebben mij het afgelopen iBestuurcongres aangenaam verrast. Never judge a book by it’s cover is bij uitstek van toepassing op Bas Eenhoorn. Op het eerste gezicht zou menigeen denken: Het stereotype bestuurder, die meer verstand heeft van sigaren dan de portefeuille waarvoor hij verantwoordelijk is. Tot afgelopen woensdag.
Zijn betoog was vol passie en vuur. Het was een regelrechte wakeup-call naar de zaal en in het bijzonder Minister Plasterk. Wat een verademing, iemand die niet bang is om schaal 14 en hoger even een schop onder het achterste te verkopen. “Bestuurders, voordat u allen weer aan de haring met wijn gaat, vergeet dan niet dat we een publieke missie hebben. En dat deze missie onder druk staat”. Daar kwam het eigenlijk op neer. En, niet onbelangrijk: Er wordt geen geld gereserveerd om onze digitale doorontwikkeling te financieren.
Ook sterk was dat Bas het hele plaatje tastbaar wist te maken door met sprekende voorbeelden te komen. Dus geen powerpoints vol ingewikkeld gezwets, maar the art of storytelling. De vergelijking met de gemeentelijke vergaderzaal twee hoog, versus de menigte in Heesch, was buitengewoon treffend. Het zoveelste bewijs dat het huis van Thorbecke haar langste tijd wel heeft gehad. Toen hij afsloot met een Minister voor informatie (aanvankelijk door velen weggehoond) viel de kers op mijn taart.
Verder heb ik enorm veel inspiratie opgedaan bij een workshop van de politie. Ron de Milde had, net als Bas, meer met rebellen dan schapen – wat de afgelopen drie jaar tot mooie zaken heeft geleid. Wat dan, vraagt u? Nou, diepgaande inleving in de klant (dus niet de burger), die ertoe leidt dat de politie in Nederland een stuk beter in de samenleving verankerd is dan bijvoorbeeld Frankrijk. Geen onbelangrijk resultaat, lijkt mij zo.
Dan nog een ding. ‘De klant centraal’ dreigt bobotaal te worden en daarmee in dezelfde categorie als ‘bilateraal’ of ‘transparant’ te belanden. Een cliché, dat misbruikt kan worden om de directie te foppen, alsof iemand in control is. Laat vooral de waarde van dit credo zijn glans niet verliezen en degraderen tot small talk: Het zijn de enige drie woorden die de sleutel tot ons digitale succes vormen.
Het stelt ten slotte wel gerust dat er een aantal talenten van mijn generatie rond liepen, die het helemaal begrepen hebben. In debatten tussen young professionals verschilden de meningen, maar niet het temperament. En temperament, dat is wat we nodig hebben.
