Een wethouder moet bij het aansturen van professionals in het sociale domein niet op hun plek gaan zitten, maar met ze in gesprek en hen de ruimte geven om zelf de zorg te transformeren.
“De sociale wijkteams maken de beoogde transformatie nog niet waar. Dit moet snel veranderen. We leren de wijkteams nogmaals wat de nieuwe werkwijze is”, zei de wethouder, en keek het directeurenoverleg rond alsof hij daarmee het probleem had opgelost. Zou zo’n aanpak van nogmaals ‘uitleggen’ van de nieuwe werkwijze werken om de transformatie in het sociaal domein te realiseren? Ik denk het niet.
Laat ik eens stilstaan bij de redenering van de wethouder. Ik stel me zo voor dat hij vanuit zijn omgeving geluiden heeft ontvangen over het functioneren van de wijkteams. Bijvoorbeeld dat sommige medewerkers nog niet mee willen in de nieuwe werkwijze, dat er cases zijn blijven liggen of dat de aanspraak op eerste en tweedelijnsvoorzieningen nog niet afneemt. De wethouder voelt zich, terecht, verantwoordelijk. Hij wil bijsturen en snel verandering zien. Vervolgens is de stap om de professionals uit het wijkteam nogmaals een training te geven snel gemaakt. Een mooie oplossing voor het ontstane probleem.
Maar met die laatste stap begaat hij een cruciale denkfout. Hij doet namelijk precies datgene wat hij van de professionals in het wijkteam verwacht in gesprek met inwoners niet te doen. Hij denkt voor de professional te weten wat goed voor hem is en negeert de expertise van de professional.
Gemiste kans. De wethouder had in gesprek kunnen gaan met de professionals uit het wijkteam en hen kunnen vragen wat hen helpt om de transformatie te kunnen maken. Dan had hij samen met hen de ‘problematische situatie’ kunnen onderzoeken en van daaruit naar oplossingsrichtingen kunnen kijken. Daarmee had hij de kans om de beoogde zorgtransformatie dichterbij te brengen vergroot, denk ik zo.
Ik kan de aanpak van de wethouder hem moeilijk kwalijk nemen, want niks is menselijker dan voor een ander te denken. Het brengt ons alleen niet verder. In mijn beleving vraagt het realiseren van de zorgtransformatie een manier van sturen die de rol van de professionals erkent, en die aansluit bij de beoogde verandering. Dus, beste wethouder, stuur niet direct bij, maar ga met professionals in gesprek en geef hen de ruimte om de zorg te transformeren!
In het volgende directeurenoverleg hoor ik de wethouder in gedachten zeggen hoe waardevol het gesprek met de professionals was geweest. Het hielp hem om de wijkteams beter te faciliteren. En zo kon hij alsnog sturen op de transformatie in het sociale domein.
