Ik word directeur

Stel, je hebt grote ambities en wilt een serieuze deuk in de publieke IT-boter slaan. Dan kun je als adviseur of manager een bubbeltje in de limo veroorzaken, maar het glas komt niet van zijn plek.

Als je bij de Rijksoverheid écht impact wilt maken, dan kan dat het best van bovenaf. Niet dat ‘onderin’ geen mooie dingen gebeuren. Maar zaken als privacy, gebruiksvriendelijkheid of veiligheid vereisen nu eenmaal krachtige aansturing en bovenal duidelijkheid. Daar is de organisatie ten slotte ook op ingericht: Het is niet zo dat iedereen kris kras door elkaar heel de dag geweldige ideeën pitcht bij de CIO, die vervolgens zijn akkoord geeft bij de pingpongtafel.

Hoe werkt het dan wel? Nou, via de Algemene Bestuursdienst. Neem eens een kijkje in hun Rolodex, dan krijg je daar een beeld bij. Het zorgelijke aan de hele bedoeling, is dat Bas Linders concludeerde dat slechts één op de zes topambtenaren ervaring heeft in het bedrijfsleven.

Ik wil zeker niet stigmatiseren. Maar het is moeilijk vertrouwen kweken bij de verdienmotor van Nederland, als er een fundamenteel stuk inlevingsvermogen ontbreekt. Vragen wij duurzaamheid aan te jagen? Dan moet je weten hoe geld verdiend wordt. Dat leer je niet op de beste universiteit, en zeker niet bij de overheid.

Eindbaas Knops heeft onlangs aangegeven meer privaat bij publiek te trekken, maar het woord burgerpanel vind ik echt niet meer kunnen. Laat, zoals we dat bij TenderNed deden, je gebruikers gewoon beslissen. Want wij hebben de wijsheid niet in pacht. En draai met je klanten mee, zoals Erik Akerboom de meerderheid van zijn tijd doet. It’s the only way to stay.

Seger de Laaf is programmamanager en digitaal adviseur bij de Rijksoverheid. De blog is op persoonlijke titel. Hij is ook lid van het actieteam van Gebruiker Centraal, een overheidsbrede kenniscommunity die streeft naar een servicegerichte en gebruiksvriendelijke (digitale) overheid.