Investeer in digitale tools die ongelijkheid tegengaan
Het glazen plafond voor vrouwen in Nederland is nog steeds een hardnekkige realiteit, stelt kim Krauwel. De complexiteit van de overheid draagt bij aan deze ongelijkheid; het systeem is niet neutraal en houdt bestaande verschillen in stand. Als ik een half miljoen zou krijgen om de digitale dienstverlening van de overheid te verbeteren, zou ik dat investeren in digitale tools die ongelijkheid tegengaan.
Als vrouw in een leidinggevende positie ben ik vaak één van de weinige vrouwen aan tafel. Ook bij de sessies van Dutch Digital Agencies zijn de vrouwen op één hand te tellen, zeker op directieniveau. Hoewel ik zie dat de creatieve industrie hier stappen in zet, blijft die ongelijkheid toch bestaan.
Maar wat heeft dat met overheidsdiensten te maken? Alles. Want “het systeem” houdt ongelijkheid in stand. Neem ouderschapsverlof. De regelgeving is ingewikkeld en de informatievoorziening gefragmenteerd – zowel voor de werknemer als de werkgever. En die complexiteit treft vrouwen onevenredig hard – net als de financiële impact trouwens. Want wie neemt er uiteindelijk vaker ouderschapsverlof op of gaat minder werken? Juist, de vrouw. En dat helpt niet mee als we aan dat glazen plafond willen werken.
Een digitale loonkloofscanner
Met een half miljoen zou ik beginnen met het ontwikkelen van een digitale loonkloofscanner. Een tool waarmee organisaties inzicht krijgen in de salarissen van mannen en vrouwen binnen hun bedrijf. Want het is niet zozeer de intentie om ongelijk te belonen, het is meer een kwestie van onbewuste patronen.
IJsland heeft al zo’n digitale tool, waar organisaties verplicht zijn om in te vullen wat de salarissen zijn voor mannen en vrouwen. Ze krijgen daar zelfs een certificering voor. Voor Nederland zou inzicht een mooie eerste stap zijn.
Zo’n scanner zou het speelveld gelijker maken. Ongelijkheid wordt zichtbaar en bedrijven kunnen er dan actief op sturen. Voor nu nog vrijwillig, maar in de toekomst zou het, net als in IJsland, een verplicht instrument kunnen worden om eerlijke beloning te garanderen.
Informatie over levensgebeurtenissen vereenvoudigen
Op termijn zou ik ook willen investeren in betere informatievoorziening rond levensgebeurtenissen. Dat vind ik een hele mooie suggestie van Floris de Langen. Systemen van de overheid zijn nu gefragmenteerd en complex. Voor ouderschapsverlof moet je naar zo veel verschillende ‘loketten’ – het ene deel regel je met het UWV, het andere deel met je loonadministratie.
Ik zie een overzichtelijke tool voor me waarin je je situatie kunt invullen. Een quick scan die je laat zien hoe je inkomen verandert als je minder gaat werken, hoeveel ouderschapsverlof je krijgt, hoe het zit als je zzp’er bent. Een tool waarmee je verschillende scenario’s kunt verkennen.
Dit zou zowel werknemers als werkgevers helpen. Mensen krijgen beter inzicht in hun rechten en plichten, werkgevers kunnen hun medewerkers beter ondersteunen. Maar dit is een complexer project dat veel afstemming vereist tussen verschillende overheidssystemen, dus daarom begin ik met de loonkloofscanner.
Waarom is dit belangrijk?
Je kunt je afvragen waarom deze focus op gelijkheid zo belangrijk is. Het antwoord is simpel: niemand zou beperkt mogen zijn in zijn kansen vanwege geslacht, afkomst of inkomen. Emancipatie staat wereldwijd onder druk, maar binnen de digitale branche zien we juist bewustwording en de wil om hiermee aan de slag te gaan.
We hebben met de toeslagenaffaire en recente problemen met de WIA gezien dat overheidssystemen kwetsbare mensen straffen. De vrouw, of het gezin, is daar vaak de dupe van. De intentie van de overheid is misschien niet om de zwakkeren te treffen, maar in de praktijk gebeurt het wel.
Door digitale tools te ontwikkelen die mensen verder helpen en het speelveld gelijker maken, kunnen we verandering teweegbrengen. Systemen moeten slimmer, toegankelijker en eerlijker worden.
Laten we beginnen met het meetbaar maken van het probleem. Want als we het kunnen meten, kunnen we het corrigeren. En dan praat je niet alleen over beleid, maar zet je ook concrete stappen om dat hardnekkige glazen plafond eindelijk te doorbreken.
Dit artikel is geschreven in de reeks “Wat zou je doen met een half miljoen?”, om overheidsinstellingen te inspireren hoe het óók kan. Dutch Digital Agencies (DDA) verenigt en vertegenwoordigt de digitale bureaus van Nederland.
Lees ook:
