Jaarlijks worden miljoenen aanslagen verstuurd, onder meer door belastingsamenwerkingen. Niet vreemd dan ook de nadruk wordt gelegd op de kwaliteit van de gegevens. Sinds kort maakt de BghU, als eerste organisatie, daarbij gebruik van Digimelding webservice. Het is een van de instrumenten waarmee overheden terug kunnen melden op basisregistraties, zodra zij twijfel hebben over de kwaliteit van gegevens.
Eigenaren van een Airbnb zijn verplicht toeristenbelasting te heffen en af te dragen. Steeds vaker worden belastingsamenwerkingen ingezet om dat geld te innen. Beeld: Pixabay
Het heffen en innen van lokale belastingen, het aanvragen van een kwijtscheldingsformulier, het aangifte doen door eigenaren van een Airbnb van toeristenbelasting of het vaststellen van de WOZ-waarde van een huis. Steeds meer lokale overheden (gemeenten en waterschappen) besteden dit soort diensten uit belastingsamenwerkingen, waarvan er elf zich richten op gemeenten én waterschappen. Die elf bestrijken grofweg het gros van de Nederlandse bevolking, met jaarlijks circa tien miljoen belastingaanslagen. Eén van die elf organisaties is de Belastingsamenwerking gemeenten en hoogheemraadschap Utrecht (Belastingsamenwerking gemeenten en hoogheemraadschap Utrecht), een samenwerkingsverband tussen de gemeenten Bunnik, De Bilt, Houten, Lopik, Nieuwegein, Utrecht, Utrechtse Heuvelrug, Zeist en Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden.
In het werk van overheden en ook van de belastingsamenwerkingen, staat het werken met basisregistraties steeds meer centraal. Enerzijds omdat die registraties, als het goed is, met elkaar ‘praten’ en anderzijds omdat zij het principe hanteren van ‘eenmalig inwinnen, meervoudig gebruik’. Om optimaal te werken met basisregistraties, is het wel van belang dat gegevens juist zijn. Daar komt Digimelding webservice om de hoek kijken, een door Logius beheerd instrument waarmee overheden terug kunnen melden op basisregistraties, zodra zij twijfel hebben over de kwaliteit van gegevens. Vooralsnog kan dat bij drie basisregistraties (Basisregistraties Adressen en Gebouwen – BAG; Basisregistratie Personen – BRP) en het Handelsregister (NHR). Uiteindelijk is het de bedoeling dat ook burgers en ondernemers zelf hun gegevens kunnen aanpassen.
‘Afgewogen keuze’
Sinds kort maakt de BghU, als eerste organisatie, gebruik van Digimelding webservice. “Dat was een afgewogen keuze”, aldus Remco Heijnen. “Als BghU willen de dienstverlening naar een veel hoger niveau brengen. Eén van de onderdelen is betere aanslagen met minder bezwaren, minder gedoe voor de burgers en bedrijven. Dat betekent dat de kwaliteit van de gegevens essentieel is. Die moeten goed zijn. De belastingsamenwerkingen vinden hun oorsprong bij gemeenten en waterschappen. Die waren gewend om zelf hun gegevens te beheren en aan te passen. Daarvoor waren ze veel tijd en geld kwijt. De komst van de belastingsamenwerkingen heeft gezorgd voor een verbetering. BghU werkt samen met de andere belastingsamenwerkingen aan de volgende stap. BghU heeft als eerste ervoor gekozen om ook structureel via Digimelding webservice terug te melden. Dit is mogelijk voor BGA, BRP en NHR. WOZ en BRK zitten vooralsnog niet in het webservice-pakket, maar op het moment dat wel zo is, zullen wij ook die snel omarmen.”
Interessant wordt, volgens Remco Heijnen, hoe op termijn wordt omgegaan met de ‘match’ tussen de BAG en de WOZ. “Dat speelt ergens in 2018. Bij veel belastingsamenwerkingen en gemeenten wordt de WOZ tot nu toe gewaardeerd op de inhoud. In plaats van de inhoud hanteren we daarvoor straks de oppervlakte. Die heeft een andere waarde dan die in de BAG. Als er niets gebeurt, voorzie ik daar nog wel een flink aantal terugmeldingen. Het betekent dat belastingsamenwerkingen en BAG-beheerders de komende maanden om tafel moeten gaan en afspraken moeten maken.”
Voordelen
Het voordeel van Digimelding webservice is dat het terugmelden op een uniforme manier gaat. “Tot nu toe was je veel tijd kwijt met uitzoeken naar wie je moest terugmelden en op welke wijze. De ene keer was dat via aan digitaal formulier, de andere keer via e-mail. Ook hadden we geen idee hoeveel er teruggemeld werd en was er geen zicht op de status van een melding. Dat is er nu allemaal wel. Er is maar één manier om terug te melden.”
Een ander voordeel van het terugmeldinstrument, is de besparing. “Overigens is het ons in eerste instantie niet begonnen om te besparen. Belangrijkste drijfveer was om de gegevens kloppend te krijgen, dus een kwalitatieve maatregel. Maar als je het hebt over een financiële besparing, dan durf ik met grote voorzichtigheid wel te zeggen dat je als organisatie mogelijk wel tien tot vijftien procent van je FTE kunt besparen. Reken maar uit wat een foutmelding kost: diverse belletjes, afhandelingen van bezwaar, et cetera. En uiteraard wil je als overheid de irritatie van burger en bedrijf over onjuiste gegevens voorkomen.”
MijnOverheid
Als het gaat om de juistheid van gegevens, had de BghU onlangs een flinke testcase. Door middel van de Berichtenbox van MijnOverheid werden 150.000 burgers in het verspreidingsgebied aangeschreven. “Doel was de burgers inzicht te geven in hun gegevens die gebruikt worden voor de aanslag. De reacties leiden tot correcties en terugmeldingen via Digimelding webservice. Met andere woorden: een kwaliteitsslag waar alle gebruikers van de basisregistraties voordeel van hebben.”
Momenteel loopt er een discussie over de financiering van Mijn Overheid. Heijnen verbaast zich over het voornemen om de gebruikers van MijnOverheid per bericht bijna het dubbele te laten betalen ten opzichte van de traditioneel verzonden brief. Dit beloopt bij de genoemde belastingsamenwerkingsverbanden bij tien miljoen aanslagen, met circa vijftien miljoen potentiële berichten, al snel richting de tien miljoen euro aan meerkosten. “Richting de burger vind ik het niet uitlegbaar dat aan de ontvangst van een digitale brief een hogere prijs hangt dan aan de ouderwetse brief. Een mooie taak voor de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en Unie van Waterschappen om zich hierover te buigen. Wordt dit niet omgebogen, dan zullen onder de noemer van het kostenaspect, partijen mogelijk toch andere afwegingen maken.”
