Meer vrouwen in ICT? Werk dan structureel aan inclusie
Hoewel technologie steeds centraler staat in ons leven, zijn vrouwen nog altijd ondervertegenwoordigd in ICT-functies. Dat geldt in het bedrijfsleven, maar ook bij de overheid. Hoe zorgen we ervoor dat vrouwen niet alleen kiezen voor een loopbaan in de publieke ICT, maar daar ook duurzaam in doorgroeien? Hoe doorbreek je de patronen die belemmerend werken? Werk structureel aan inclusie is het advies van vrouwen die in de ICT-sector werken.
Bovenstaande vragen stonden centraal in een recent rondetafelgesprek met vrouwelijke experts uit de technologiesector, georganiseerd door Techzine en Visma. Hun inzichten bieden waardevolle lessen voor de publieke sector, niet alleen over werving, maar vooral over cultuur, leiderschap en structureel beleid.
De stille drempels
De eerste drempel is vaak onzichtbaar. Veel vrouwen die vandaag in een technische functie werken, kwamen daar toevallig terecht. Ze rolden erin via een project of interne overstap, niet omdat ze van jongs af aan droomden van een loopbaan in de ICT. Dat zegt veel over hoe technologie nog steeds wordt geassocieerd met “mannelijke” kwaliteiten.
Binnen organisaties speelt nog iets anders: vrouwen zijn in technische teams vaak in de minderheid. Daardoor voelen ze druk om zich continu te bewijzen, ook al zijn ze net zo kundig als hun mannelijke collega’s. Die extra bewijslast kan ontmoedigend werken en vergroot de kans op uitstroom.
Daar komt bij dat traditionele loopbaanpaden – voltijds, lineair, vaak gericht op technische diepgang – niet altijd aansluiten bij de wensen van vrouwen. Flexibel of parttime werken is in de publieke sector wel mogelijk, maar wordt nog te vaak gezien als een stap terug in plaats van een andere manier van vooruitkomen.
Van goede wil naar echte verandering
Veel organisaties zeggen diversiteit belangrijk te vinden, maar beleid blijft vaak steken bij intenties. Echte verandering vraagt om structurele keuzes. Managers moeten zich bewust zijn van onbewuste vooroordelen en actief ruimte maken voor andere perspectieven in hun teams.
Een inclusieve werkcultuur betekent ook aandacht voor hoe mensen samenwerken. Verschillende communicatiestijlen en manieren van conflicthantering kunnen elkaar versterken, mits ze worden gewaardeerd als aanvulling in plaats van afwijking. Diversiteit gaat dus verder dan cijfers . Het gaat over gedrag, taal en leiderschap.
Zichtbaarheid maakt verschil
Rolmodellen spelen een cruciale rol. Vrouwelijke ICT-professionals die zichtbaar zijn binnen de organisatie of op vakbijeenkomsten, laten zien dat een loopbaan in tech óók voor vrouwen vanzelfsprekend kan zijn. Hun aanwezigheid verlaagt de drempel voor anderen om te volgen. De overheid kan dit versterken door vrouwelijke experts bewust in beeld te brengen: bij interne events, innovatieprojecten of als sprekers op congressen.
Begin bij de bron
De uitdaging begint echter nog eerder: in het onderwijs. Tot ongeveer het twaalfde levensjaar is de houding van kinderen tegenover techniek vrij neutraal. Daarna nemen stereotypen snel de overhand. Wie meisjes al vroeg laat kennismaken met technologie, vergroot de kans dat ze later voor een technische opleiding kiezen. De overheid kan hier een voorbeeldrol spelen. Door samen te werken met scholen en hogescholen, gastlessen te organiseren en stages aan te bieden binnen publieke ICT-afdelingen, wordt techniek tastbaar en betekenisvol. Juist de maatschappelijke relevantie van het werk bij de overheid – bijdragen aan digitale veiligheid, inclusie en dienstverlening – spreekt veel jonge vrouwen aan.
Diversiteit als randvoorwaarde
Het tekort aan ICT’ers vraagt dus om structurele oplossingen:
- Inclusief leiderschap ontwikkelen, met aandacht voor diversiteit en mentoring
- Flexibele loopbanen stimuleren zonder stigma;
- Rolmodellen zichtbaar maken in communicatie en organisatie;
- Samenwerken met onderwijs om de instroom te vergroten;
- Diversiteitsbeleid meten, volgen en bijsturen.
De overheid heeft veel te bieden: betekenisvol werk, stabiliteit en maatschappelijke impact. Maar om dat potentieel te benutten, moet ze laten zien dat iedereen een plek heeft in de digitale transformatie. Diversiteit is geen bijzaak, maar een voorwaarde. Pas als de overheid haar eigen teams weerspiegelt aan de samenleving die ze bedient, wordt digitale innovatie ook pas écht inclusief.
Lees ook:
