Overheid in transitie
Blog

Naar een real time overheid

Geef elke burger toegang tot een gemeenschappelijke dataspace. | Beeld: Shutterstock/FotoSketcher

Jonge ambtenaren kunnen helpen om het systeem van binnenuit te evolueren. Binnen Peer-to-Peer- (P2P) netwerken en dataspace-economie is een overheid niets meer dan een Data Eigenaar, Data Leverancier of Data Consument.

Het heeft weinig zin om jongeren te vragen hoe de overheid er in 2040 uit zou moeten zien, want dat is een lineair wereldbeeld en dan ga je al snel extrapoleren wat je kent. We kunnen nu al beginnen. Juist de jonge ambtenaren moeten eerst uit het jargon en de functionele hiërarchie van de organisch gegroeide legacy overheid stappen om het systeem van binnenuit te helpen evolueren. Zij werken allang in netwerken, maar worden vastgelegd aan functioneel hiërarchische rapportage en financiële lijnen. Om ons heen evolueert de maatschappelijke realiteit allang naar real time AI, Data Spaces, Data Fabrics en Softeware Factories as a Service (SFaaS) diensten: naar Soft Architectures dus.

Kanteling nodig

In zo’n wereld kan de jonge ambtenaar gewoon kantelen: binnen Peer-to-Peer- (P2P) netwerken en dataspace-economie is een overheid niets meer dan een Data Eigenaar, Data Leverancier of Data Consument. Hiermee kan de jonge ambtenaar ‘met de EU Data Wetten in de hand’ zijn eigen rol zo beschrijven, alsmede de delta met de legacy wereld (probeer straks maar eens te overleven als organisatie zonder Data Governance.

In een systeem van gedecentraliseerde netwerken is de rol van de overheid niet langer gericht op het opleggen van regels en reguleringen.

In een netwerk krijgt alleen degene met concreet, herhaalbaar en bewezen toegevoegde waarde gezag. Dit zal leiden tot nieuwe vormen van democratie op basis van bijvoorbeeld Verifiable Claims op Reputatie (op Marktplaats al jaren doodgewoon: de betrouwbare verkoper heeft meer sterren). Naarmate traditionele hiërarchieën worden vervangen door gedecentraliseerde netwerken, is de rol van de overheid niet langer gericht op het opleggen van regels en reguleringen. Zij wordt een facilitator, een ondersteunende entiteit die individuen in staat stelt om samen te werken en bij te dragen aan de samenleving. Hierbij gaat AI een uitstekende rol spelen, omdat de meest recente jurisprudentie en datasets in synch kunnen worden gebracht met bijvoorbeeld beschikbare fondsen en compliance eisen. Iets wat nu geen mens kan.

Gemeenschappelijke dataspaces

Geef elke burger toegang tot een gemeenschappelijke dataspace, een gedeelde omgeving waarin informatie vrijelijk kan worden uitgewisseld. Deze dataspace is geen eigendom van een enkele entiteit, maar wordt beheerd door de gemeenschap als geheel (bekijk ook even deze video). Het is een plek waar mensen kunnen samenwerken, ideeën kunnen uitwisselen en kunnen bijdragen aan collectieve projecten, zonder tussenkomst van traditionele machtsstructuren, want die zijn – wegens gebrek aan slagkracht – toch volkomen irrelevant geworden.

Je hebt een organisatie, omdat je denkt MET die organisatie meer te kunnen dan ZONDER organisatie, dus een organisatie die niet levert is gewoon te duur. Als de overheid slechts een facilitator van collectieve goederen en diensten producerende processen is, onder de vigerende wet- en regelgeving en onder democratisch mandaat, dan hoeft zij slechts deel te nemen aan de infrastructuur en met de tools die nodig zijn om deze dataspaces te onderhouden en te beheren en zorgt ervoor te zorgen dat iedereen gelijke toegang heeft. Waaronder het actief waarborgen van de beveiliging van de dataspace, het beschermen van de privacy van de burgers en het voorkomen van misbruik door de inzet van Open Source Policy Enforcement Points en Policy Decision Points die de context van rechtmatige data interactie bewaken.

In plaats van belastingen op te leggen en geld te verdelen, coördineert zo’n overheid de inspanningen van de burgers binnen een helder Data Ecosysteem Canvas. Zij helpt bij het identificeren van gemeenschappelijke doelen en prioriteiten en moedigt mensen aan om hun vaardigheden en middelen in te zetten om deze doelen te bereiken.

Als de overheid zichzelf niet langer ziet als een machtscentrum, maar als een facilitator, een helper, een entiteit die mensen in staat stelt om samen te werken en te delen wordt een eerlijke en rechtvaardige samenleving bevorderd, die wel degelijk uiterst commercieel en concurrerend zal zijn.

De overheid als partner, ondersteuner en facilitator

Het is een wereld waarin elke persoon een actieve deelnemer is, een gelijkwaardige speler in een wereldwijde gemeenschap. Dankzij Soft Architecture is IT niet langer een hulpmiddel dat wordt beheerst door enkelen, maar een gedeelde bron die wordt beheerd door velen. Het is een wereld waarin de overheid een partner is, een ondersteuner, een facilitator – een entiteit die werkt om de kracht van de gemeenschap te bevorderen en te ondersteunen, niet om haar te beheersen en helemaal niet door de schaarse jongeren eerst de taal en mores van de achterhaalde oudere organisatie te laten leren kennen.

  • igor van gemert | 3 oktober 2023, 17:48

    Simplificatie : Stel je voor dat de overheid een grote bibliotheek is. In de oude situatie beheert de overheid (de bibliothecaris) alle boeken (data en informatie) en beslist wie welke boeken mag lenen of lezen. Ze maakt ook regels over hoe we de boeken gebruiken en straft mensen die de regels niet volgen.

    Nu stel je een nieuwe bibliotheek voor, waarin iedereen zijn eigen boeken (data) meebrengt en deelt met anderen. Iedereen kan zelf kiezen welke boeken hij wil lezen en hoe hij de informatie wil gebruiken. Er zijn geen strenge regels van één persoon of groep, maar er zijn wel algemene afspraken om ervoor te zorgen dat niemand de boeken beschadigt of misbruikt.

    In deze nieuwe bibliotheek helpt de overheid (de bibliothecaris) gewoon om ervoor te zorgen dat iedereen de boeken op een fijne en veilige manier kan delen en gebruiken. Ze zorgt ervoor dat de boekenkasten stevig zijn, dat er voldoende licht is om te lezen en dat iedereen de boeken op een eerlijke manier gebruikt. De overheid straft niet, maar helpt en ondersteunt mensen om samen te werken en van elkaar te leren.

    De gedachte is dat als iedereen toegang heeft tot alle boeken (data) en vrijelijk kan delen, we allemaal beter en slimmer kunnen worden, en samen nieuwe en betere manieren kunnen bedenken om dingen te doen.

    In deze wereld is de overheid geen baas die regels oplegt, maar een vriendelijke helper die ervoor zorgt dat iedereen gelijke kansen heeft om te leren en te delen. Ze helpt ook om ervoor te zorgen dat de informatie (boeken) veilig is en dat niemand wordt uitgesloten of oneerlijk wordt behandeld.

    Dus de route die wordt voorgesteld is er één waarbij de overheid een helper en ondersteuner wordt in een wereld waarin iedereen informatie deelt en samenwerkt, in plaats van een baas die regels maakt en controleert.

  • Vincent Hoek | 4 oktober 2023, 16:52

    Het idee is eenvoudig: in plaats van te vertrouwen op top-down management en verticale beslissingslijnen, bevordert Data Space denken horizontale interacties tussen mensen en apparaten op alle niveaus van de organisatie voor interactie TUSSEN organisaties. Deze verschuiving naar een meer gedistribueerd en collaboratief model kan bijdragen aan een verhoogde flexibiliteit, efficiëntie en innovatie. Dat dit allemaal NU al kan stelt traditionele organisaties voor grote uitdagingen. Geworteld in 20e-eeuwse managementmodellen, met functionele hiërarchieën en mandaat-budget structuren, worstelen zij om in te spelen op deze nieuwe trends., maar zelfs zijn ze allang te duur, te traag, te rigide geworden en lopen achter op de feiten in de maatschappelijke realiteit. In de snel evoluerende, hyper-verbonden wereld van vandaag, kan het onvermogen om snel en effectief te reageren op nieuwe uitdagingen en kansen organisaties in een kwetsbare positie plaatsen. Daarom belemmeren de inflexibiliteit en traagheid die inherent zijn aan traditionele hiërarchische modellen hen om relevant te blijven. Het antwoord op deze uitdagingen ligt in de overgang naar een P2P-samenwerkingsmodel. Deze benadering bevordert de uitwisseling van kennis en ideeën, stimuleert innovatie en stelt medewerkers in staat om flexibeler en proactiever te reageren op veranderingen. Het breekt ook met de traditionele hiërarchieën en maakt plaats voor meer gedistribueerde besluitvormingsprocessen, wat kan bijdragen aan een toegenomen gevoel van eigenaarschap en betrokkenheid onder alle betrokkenen, die aan het eind van de rit hooguit Data Eigenaar, Data Leverancier of Data Consument zijn. De overgang is niet eenvoudig of pijnloos. Het vereist fundamentele veranderingen in de manier waarop organisaties worden beheerd en georganiseerd. Het betekent ook dat de traditionele rollen en verantwoordelijkheden opnieuw moeten worden gedefinieerd (maar dat moest toch al: doelbinding etc.) en dat de cultuur en mindset van de organisatie moeten worden aangepast om samenwerking en flexibiliteit te bevorderen. Als dat lukt ontstaan aanzienlijke voordelen. Organisaties die dit model omarmen, kunnen profiteren van verbeterde efficiëntie, grotere flexibiliteit, hogere niveaus van werknemerstevredenheid en een sterker vermogen om te innoveren en zich aan te passen aan veranderingen. Met onmiddellijk hergebruik van alle bestaande legacy IT! Een koopje dus.
    Op http://www.fiware.org/catalogue kun je meteen beginnen en met http://www.ishare.eu kun je meteen de juiste onderlinge verhoudingen checken. 😉

Plaats een reactie

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Registreren