In de provincie bereidt men zich voor op de Omgevingswet. Zo zijn er inmiddels vier actieprogramma’s: verbeteren, vlottrekken, vertrouwen en ontslakken.
Dus in het dichtst bevolkte land ter wereld gaan ze vanaf half 2019 werken met minder vergunningen voor zaken als bouwen, milieu, waterbeheer, ruimtelijke ordening en monumentenzorg?
“Ja, dat is wel de bedoeling.”
Hoe gaat dat er uitzien?
“Dat weet niemand, maar voor een sneak preview kun je op excursie naar Belgie. Daar kun je in het wild zien wat er gebeurt als je het vergunningenstelsel minimaliseert, in het midden laat wie precies waar over gaat bij de inrichting van de ruimtelijke omgeving en maximale ruimte laat voor het particulier initiatief; vooral aan de kust”.
Waarom moet dit eigenlijk?
“Het is een politieke belofte die wél is nagekomen. Lees maar mee in het regeerprogramma van het kabinet Rutte uit oktober 2012. Daar staat: De besluitvorming over ruimtelijke projecten moet eenvoudiger en sneller, daarom stroomlijnen we de ruimtelijke wet- en regelgeving verder. In 2013 komen we met een wetsvoorstel Omgevingswet ter vervanging van ondermeer de wet op de ruimtelijke ordening en de waterwet. Er komt een databank voor ruimtelijke gegevens, waardoor informatie makkelijker kan worden ontsloten”.
Wat is er sindsdien gebeurd?
“Ons parlement heeft dat idee goedgekeurd en sindsdien vergaderen ambtenaren van het Rijk, de provincies, de waterschappen en van onze 393 gemeenten zich een slag in de rondte. Het lijkt een beetje op een hok met fladderende kippen omdat daar net een vos is opgedoken.”
En wat levert al dat vergaderen dan op?
“Een heleboel ‘programma’s’ en ‘projecten’, speciale websites, voorlichtingsprogramma’s en soms ook zelfinzicht.”
Zelfinzicht?
“Ja, wat denk je bijvoorbeeld van deze ontboezeming die iemand bij de provincies heeft opgeschreven over de toekomstige rol van die overheidslaag bij de Omgevingswet: ‘De provincies zullen een beter inzicht moeten krijgen in de beleving, belangen en verwachtingen van de maatschappij en de effecten hiervan op het beleid’.
Sjonge, dat ze dat tot nu toe niet in de gaten hadden; waar die Omgevingswet al niet goed voor is.
“Het komt helemaal goed met de provincies, het wordt daar een dolle boel als het om besturen gaat. Lees maar mee wat er verder staat: ‘Daarbij is niet altijd sprake van vaste actieplannen, maar is de provincie regisseur van een actierepertoire’.
Wat een vrolijke taakomschrijving”.
“Ja, dat maakt school in overheidsland, je werk eens op een andere manier omschrijven. Zo zijn er inmiddels vier actieprogramma’s met spannende namen. Verbeteren, vlottrekken, vertrouwen en ontslakken”. En bijvoorbeeld een website met de eenvoudige naam ‘houdheteenvoudigkaart.nl’.
Gaat het wel goed met al die jongens en meisjes?
“Tot nu toe wel. De belangrijkste sturingsvariabelen van een overheidsproject zijn immers kosten en doorlooptijd en dat zit bij de aanloop naar de Omgevingswet wel goed. Er is veel budget en de klus hoeft pas in 2024 af te zijn. Dus dan kun je lang net doen alsof alles even belangrijk is en hoef je je ook niet meteen te bekommeren over de uiteindelijke uitvoerbaarheid.”
Kun je ook excuses maken voor politieke beloftes die je wél bent nagekomen? Hoe moet het als het niet goed afloopt met dat ontslakken?
“Dan wordt het detoxen met een sapkuur van twee weken in een hotel in Knokke”.