Is het Europa of de Tweede Kamer die het voor het zeggen heeft als het gaat om de ontwikkeling van een digitale identiteit? Die vraag stond gisteren centraal in het debat met staatssecretaris van Huffelen. Aanleiding was het niet uitvoeren van een motie waarin het kabinet werd opgeroepen niet in te stemmen met het Europese voorstel voor een Europese digitale identiteit.
Staatssecretaris Van Huffelen wil de onderhandelingspositie in Brussel niet schaden door een ‘tegenstem’ uit te brengen. | Beeld: Rijksoverheid, Martijn Beekman
Op 1 december jl. nam de Tweede Kamer een motie aan waarin het kabinet werd opgeroepen niet in te stemmen met het Europese voorstel voor een Europese digitale identiteit. Toch stemde de Nederlandse regering niet veel later in met het Europese voorstel. Staatssecretaris Van Huffelen had volgens eigen zeggen geen ‘inhoudelijk geen aanleiding’ gezien om de motie uit te voeren. Ze was tevreden met de uitkomst van de onderhandelingen.
Verschillende Kamerleden lieten zich gisteren zeer kritisch uit over de wijze waarop staatssecretaris Van Huffelen het dossier ‘digitale identiteit’ behandelt. “Waarom sturen wij nog ministers of staatssecretarissen naar Brussel?,” vroeg onafhankelijk Kamerlid Pieter Omtzigt zich af.
Onderhandelingspositie
Een belangrijk argument om niet ‘tegen’ te stemmen is dat daarmee de onderhandelingspositie van Nederland geschaad wordt, betoogde Van Huffelen. Juist op dit dossier is het van belang dat je invloed uit kunt oefenen.
Renske Leijten (SP) maakte zich echter zorgen over de manier waarop de Kamer met het negeren van de motie volledig buitenspel wordt gezet. En zij is niet de enige. “Straks hebben wij een digitale identiteit in een vorm die een meerderheid van de Kamer heeft afgekeurd,” aldus Pieter Omtzigt. “Als wij dit niet stoppen, betekent dat dat de regering te pas en te onpas over de Kamer heen gaat lopen bij besluitvorming in Brussel. Dat moeten we niet willen. Dan wordt dit een debatclub, en worden de besluiten elders genomen.”
Van Huffelen gaf aan dat de zorgen van de Kamer de kern zijn van het standpunt dat ze heeft uitgedragen en zal blijven uitdragen in Brussel.
Motie van afkeuring
JA21 en BVNL hebben een motie van afkeuring ingediend tegen de staatssecretaris voor het ingaan tegen een meerderheid van de Kamer door in te stemmen met EU-wetgeving.
Dinsdag wordt gestemd over de motie van afkeuring.
Waarom wordt niet beter uitgelegd dat hele notie van identiteit een andere lading heeft dan emotie? Die hele discussie gaat over niets meer dan een setje attestaties in een al dan niet gedistribueerde wallet. Sowieso is de Wallet discussie natuurlijk volkomen achterhaald. Het gaat niet om de wallet, maar om de kwaliteit van de attestaties en daarmee om de kwaliteit van de data in relatie tot de verifieerbaarheid van de validiteit van de claims binnen een Trust & Governance Framework. Niets meer dan ISO 8000:116 (2019) + ISO 29003. Dat heeft niets te maken met democratie of primaat van nationale boven supranationale politiek, maar alles met de evoluerende maatschappelijke realiteit. De EU verliest jaarlijks miljarden euro’s aan ID-fraude en daar is niemand bij gebaat. Het is al jaren beleid om de European Digital Single Market op te lopen en dat past gewoon in de allang democratisch afgetikte Europese industriële strategie. Voordelen: er worden nieuwe diensten mogelijk, het verhoogt het bbp, bevordert de interregionale cohesie, vermindert pan-europese inkomensverschillen (en daarmee sociale spanningen) en het verbetert de levenskwaliteit van alle Europese burgers, doordat goede identiteit bepaling van mensen en dingen ook bijdraagt aan efficiëntere investeringen en innovaties. Zonder identiteit geen rechtsstaat en zonder eID attestaties geen Trust in een digitale samenleving.
@Vincent: u gaat er volkomen aan voorbij dat een wallet met een Europese Digitale Identiteit héél gemakkelijk kan worden omgebouwd tot een social creditsysteem naar Chinees model. Gezien de onbetrouwbaarheid van onze eigen regering én die van de Europese Commissie ligt dit in de lijn der verwachtingen. Wat een social creditsysteem naar Chinees model inhoudt hoef ik u toch niet uit te leggen.
WEES NIET NAÏEF!!
@Jannie – zoals ik schreef vind ik de Wallet een achterhaald concept en dat zal de maatschappelijke realiteit ook uitwijzen. Het gaat niet om de infrastructuur, maar om de datakwaliteit en verifieerbaarheid van de Trust Ankers, waarvan de meeste niet autoritatief maar corroboratief zijn (Google ‘weet’ meer dan de Staat) Waar ik absoluut niet bang voor ben is dat een Wallet leidt tot een kloon van het sociale kredietsysteem van China: een reeks databases en initiatieven die de betrouwbaarheid van individuen, bedrijven en overheidsinstanties monitoren en beoordelen, waarbij een goede (wat is goed?) beoordeling leidt tot prioritaire gezondheidszorg of huur van volkshuisvesting zonder aanbetaling, terwijl een negatieve beoordeling ertoe kan leiden dat personen worden uitgesloten van opleidingen en transport.
De EU is geen autoritair, centralistisch concept, maar een system-of-systems van landen die grotendeels de geschiedenis van Napoleons Code Civil delen. Een Rechtstaat. De betrouwbaarheid van individuen en organisaties biedt geen aparte voordelen binnen een Gesloten Samenleving geleid door autocraten, maar een transparantie dat actoren binnen de grenzen van wet- en regelgeving en compliance handelen, met een zekerheid waarmee je naar een rechter kunt stappen. Je kunt de RBIO (Rule Based International Order) + Mensenrechten op geen enkele manier vergelijken met een autocratie. Het verschil heet checks-and-balances en juist dat wordt dankzij moderne technologie: identiteit verificatie, blockchain etc. beter en veiliger en transparanter en controleerbaarder regelbaar dan ooit. Nederland staat op de 8ste plaats van de wereldranglijst voor corrupte landen. China staat op de 45te plaats Het verschil is of je ‘de Wet’ gebruikt om je eigen bevolking te onderdrukken ten gunste van de toplaag partijleden van 1 partij of dat je je wetten ten dienste stelt aan de verificatie van de Rechtstaat binnen een gedataficeerde, genetwerkte, hoogopgeleide en hecht samenwerkende coalitie van samenlevingen binnen de European Digital Single Market. Wat wel gebeurt is dat de traditionele Natiestaat onder druk van dataficering evolueert tot een transnationale Marktstaat. Die vermag als Rechtstaat weinig tegen digitaal genetwerkte pestkoppen, tenzij je het anders regelt. LawFare en Narrative Warfare maken een pesterige verwringing van het Recht, in een orgie van misinformatie, waardoor het Systeem wringt. Dat is niets nieuws, dat hoort bij de evolutie van Staten. Als het bereik van Staten niet langer bepaald en beperkt is tot hun territoir (data kent geen grenzen) en nu hun soevereiniteit digitaal betwist wordt (dat werkt twee kanten op), wat zijn onze Wetten dan nog waard, als zij niet meer uit te voeren zijn? Als het data kennisniveau van ambtenaren vaak niet in de buurt komt van wat nodig is om te overleven als Staat? Als Data Governance nog niet voorkomt in onze wetgeving en als onduidelijk blijft, wie welke data waar, onder welke voorwaarden host? Zijn de gebruiksvoorwaarden van een Internetbedrijf met wereldwijde penetratie dan niet gelijk aan een Staat? Mag een commercieel netwerk dan niet ook gewoon competitieve ‘collectieve’ diensten aanbieden aan een bevolking?
Traditionele Natiestaten kunnen al die dynamische complexiteit niet meer wegmasseren met schaalvergroting. Als onze instituties gezien kunnen worden als het gemeenschappelijk geheugen van onze locatie gebonden beschaving, dan kunnen wij vaststellen dat die instituties momenteel haperen, omdat de sociale systemen waar zij voor staan veranderen. Daarom moet je de aannamen waaronder zij gegroeid zijn herdefiniëren: dus zul je een identiteit federatief moeten opbouwen en transparant moeten kunnen verifiëren. Juist OMDAT je niets kunt vertrouwen in een digitale samenleving waar alles nep KAN zijn. Daarom o.a. Wallets.