An offer you can refuse…
In het digitale tijdperk hebben we 24/7, elk moment van de dag, informatie en nieuws gratis tot onze beschikking. Een simpele muisklik brengt ons naar nieuwsberichten, achtergrondartikelen, opiniestukken of social media. Gratis en voor niks. Dat klinkt te mooi om waar te zijn, en dat is het dan ook.
Want ongemerkt maken we op een dag eindeloos veel van die simpele muisklikken. En elke klik is geld waard. De persoonsgegevens die we daarmee vrijgeven zijn een goudmijntje voor adverteerders. Op hun beurt vormen adverteerders een belangrijke bron van inkomsten van onder meer uitgevers en nieuwssites.
Die uitgevers en nieuwssites zien dan ook met lede ogen de komst van een nieuwe zogeheten e-Privacy verordening tegemoet. Deze EU-Verordening is een modernisering van een Richtlijn die ooit werd opgesteld voor communicatie per telefoon met een vaste lijn. Herziening is dus hard nodig.
De nieuwe e-Privacy verordening vervangt de lappendeken van nationale wetten door één enkele Europese wet. De verordening stelt de voorwaarden waaronder gebruikers via hun apparaat kunnen worden gevolgd. Zoals via internetcookies of wifi-tracking. De Verordening breidt ook de vertrouwelijkheid van elektronische communicatie uit naar diensten als WhatsApp en Facebook Messenger.
De concept-verordening voorziet dat de gebruiker vooraf toestemming moet verlenen voor het gebruik van zijn gegevens, of het volgen van zijn communicatie. Dat kan met gebruikersvriendelijke en simpele methodes, zoals bijvoorbeeld een Do-Not-Track-functie in browsers en apps.
Maar uitgevers en nieuwssites vrezen dat als gebruikers de vrije keuze krijgen, ze ervoor zullen kiezen om te worden gevrijwaard van tracking en profiling. Dus zijn er fel tegen. Dit is een nogal eigenaardig businessmodel, dat uitgaat van het welbewust opdringen van ongewenste marketing aan de consument.
We betalen voor ‘gratis content’ met onze persoonsgegevens. Dat zou inzichtelijk moeten worden en gebruikers moeten de keuze krijgen om anoniem te kopen en met geld te betalen. Gewoon zoals de ouderwetse krant aan de kiosk. Privacy is een grondrecht en daar hoort vrije keuze bij.
Adverteerders kunnen nog steeds tracking gebruiken, maar alleen met toestemming van de gebruiker. En advertenties kunnen ook gewoon worden aangeboden in de context van de publicatie. Het belang van tracking-adverteren is volgens de branchevereniging van digitale contentbedrijven circa 4 procent van het totaal, dus de nieuwe regels zullen niet meteen tot de totale ineenstorting van de branche leiden. En een prikkel om te komen tot nieuwe businessmodellen is niet verkeerd.
In de komende maanden wordt het voorstel voor de verordening behandeld. Alle belanghebbenden kunnen hun standpunten en belangen inbrengen in de discussie, zodat de uiteindelijke verordening alle ruimte biedt voor bedrijven, terwijl de gebruiker de controle houdt over zijn privacy.
