Ik schat in dat over pakweg tien jaar het volstrekt normaal is dat een College van B&W bij alle dossiers de digitale kaart gebruikt voor overzicht en communicatie.
De afgelopen maanden is vanuit Geonovum een brochure verstuurd aan de ruim 400 wethouders sociaal domein. In de brochure staan succesverhalen over hoe digitale informatie op de kaart kan bijdragen aan betere of goedkopere dienstverlening.
Zoals het verhaal van de gemeente Borger-Odoorn over doelgroepenvervoer, en hoe dat slimmer en met minder geld kan. Of hoe in Maasdriel slim bezuinigd werd op de exploitatie van de drie bibliotheekfilialen. En zo nog een handvol andere voorbeelden die vaak met beschikbare gegevens zijn gemaakt. Tel uit je winst, zou je zeggen…
De praktijk is dat slechts enkele gemeenten daadwerkelijk gebruikmaken van informatie op de kaart in het sociaal domein. Dat is een kwestie van traditie en gewoonten… In het zorgdomein kennen ze de mogelijkheden niet, in het geowerkveld zien ze de potentiële vraag niet. Lange tijd hadden ze elkaar niet nodig en kwamen ze elkaar niet tegen.
Voorbeelden
Die situatie verandert snel. Een paar voorbeelden om dat te illustreren. Bij afdelingen die zich met leefbaarheid bezighouden, zoals in Almere en Dordrecht, beseffen ze zich dat een wijk nooit als geheel achteruit gaat, maar dat het ergens begint. Door dat te signaleren zijn ze in staat om daar in te grijpen en zo olievlekwerking te voorkomen. In Parkstad Limburg, dat gevormd wordt door de gemeenten Heerlen, Kerkrade, Landgraaf, Brunssum, Nuth, Voerendaal, Simpelveld en Onderbanken, hebben ze onderzocht hoe zij het uitgangspunt dat mensen langer zelfstandig moeten blijven wonen kunnen vertalen in de vraag naar passende woningen. Ook is onderzocht welke woningen aan te passen zijn en hoeveel woningen met specifieke voorzieningen extra nodig zijn. Bij het bepalen waar deze aanpassingen en aanvullingen gerealiseerd moeten worden, hebben ze gebruikgemaakt van kenmerken op wijk- en buurtniveau.
In de afgelopen weken hebben we meerdere bestuurders gesproken. Die zeiden de voorbeelden te herkennen. In de meeste gevallen verwezen ze ons door naar de coördinator transitie sociaal domein, of in een enkel geval naar de afdelingsmanager geo-informatie. Van de coördinator transitie sociaal domein kregen we regelmatig te horen dat er in hun gemeente al het nodige in gang was gezet, zoals het installeren van wijkteams. Voor hen was dat voorlopig voldoende, zeker ook omdat ze het ontzettend druk hebben met de invoering van de decentralisaties per 1 januari 2015.
Volhouden
Ik denk dat we gewoon even moeten volhouden. Ik schat in dat over pakweg tien jaar het volstrekt normaal is dat een College van burgemeester en wethouders bij alle dossiers de digitale kaart gebruikt voor overzicht en communicatie. Dat tegen die tijd de gemeentelijke begroting maandelijks wordt gemonitord op een kaart, zodat je kunt zien waar de subsidies voor de buurtbarbecue worden verstrekt, waar vraag en aanbod aan voorzieningen matchen en waar niet, et cetera.
Ik gun de gemeente om niet nog jaren te wachten met de invoering van wat feitelijk nu al kan. Begint u nu alvast met anders kijken. Gewoon omdat het kan en omdat het helpt…
