Digitale worsteling
Gedoe met apparatuur maakt menig gebruiker zenuwachtig en houdt de angst voor ICT in stand. Zo gaat de technologische revolutie langzamer dan nodig is.
Verrassend, die onderlinge reacties op het mediumgebruik van professionals. Regelmatig starten vergaderingen met het uitwisselen van ervaringen met verschillende devices. De bewondering voor de modernste smartphones wordt afgewisseld met discussies over het gebruiksgemak van tablets van verschillende merken en verschillende platforms. Het gaat allemaal nog niet vanzelf goed, dat is wel duidelijk.
Sinds kort werk ik nauw samen met een aantal software developers uit België. Het zijn snelle jongens en heel relaxed, met goede contacten in de VS. Een moderne tool voor samenwerken (Slack) heb ik inmiddels op mijn tablet gedownload. Deze integreert vanuit verschillende applicaties de informatie uit email, documenten en planningssoftware. Maar in het weekend was het uit met de pret. Ik moest nieuwe software downloaden en dat leverde allerlei gedoe op. Ik doe dat natuurlijk verkeerd en U doet dat uiteraard allemaal probleemloos….!? Administratie van wachtwoorden erbij en een trage internetverbinding op zondag. Direct een klacht ingediend, want de beloofde 100 mb/sec werd met net 4 Mb/sec up- en download bij lange na niet gehaald. En dat terwijl het een bedrijfsaccount is, met navenante kosten. Als alles weer draait ben je vier uur verder. Dolblij want je moet er niet aan denken dat je de week begint zonder apparatuur die doet wat je wilt.
Het is dit gedoe dat menig gebruiker zenuwachtig maakt en de angst voor ICT in stand houdt. Want wat als het niet werkt? Hoe te komen tot het beter benutten van technologie als je als oudere van 85 moet knokken voor nummerbehoud als je overstapt op de service van een andere provider? Dat geeft geen vertrouwen in leveranciers. Daar wil je niet van afhankelijk zijn. Zolang de basis voor het benutten van ICT op de eerste laag, connectiviteit, nog problemen geeft heeft de wereld die erboven zit, die van de systemen en toepassingen, last van wantrouwen en gaat de technologische revolutie langzamer dan nodig. Moeten we elke oudere trekkingsrecht geven op ICT-ondersteuning? Is dat nodig om eHealth echt betekenis te laten krijgen?
Gebruiksgemak is mooi en allerlei apps leveren op zichzelf best een prestatie, maar het totale woud van applicaties dat je kunt benutten in een wereld vol gebruiksgemak veroorzaakt ongemak. De basis voor grootschalige maatschappelijke toepassing moet op orde zijn en stabiel en eenvoudig. Anders krijgt geavanceerd gebruik geen grootschalige verspreiding. Een digitale worsteling ga je immers het liefste uit de weg.
Om nog maar te zwijgen van het kippenvel dat je krijgt wanneer je echt beseft hoeveel van je persoonlijk leven je weggeeft in die digitale wereld!
De problematiek die je beschrijft is meer dan bekend. Ik mis alleen een oplossing.