We leven in een tijd van over elkaar heen buitelende transities. Zo’n tijd vraagt om voorúit te stappen. Dingen doehóen!
Oké, ik moest wel even moed verzamelen, maar toch spreek ik het maar gewoon uit.
Ik ben zo langzamerhand tegen balans. Vóór anti-balans. Eindeloos gepolder, en voors en tegens afwegen, en de boel in evenwicht houden, en belangen netjes afwegen, en en en. Dat brengt ons niet in de toekomst die stevig aan de deur staat te kloppen. We leven helemaal niet in een crisis, we leven in een tijd van over elkaar heen buitelende transities. Zo’n tijd vraagt volgens mij om voorúit te stappen. Het ongewisse tegemoet. Niet met een plan van aanpak, niet met een businesscase, maar met domweg handelen. Dingen doen. Doehóen!
Ik zou echt niet weten hoe de digitale transformatie van samenleving en overheid eruit gaat zien. Of eruit zou moeten zien. Nou en. Als je de weg in het woud niet zo goed weet, moet je niet op een boomstronk gaan zitten jammeren. Dat brengt je letterlijk nergens. Nee, je moet vooral blijven lopen, want ongetwijfeld kom je op een dag aan de rand van het bos. Digitale transformatie vraagt om blijvend handelen.
Dus bouw een platform. Investeer in een ecosysteem. Stel morele kaders op. Regel een data community. Doehóe dat soort dingen. En geloof me, de onbekende onderliggende dynamiek van de digitale transformatie openbaart jou stukje bij beetje wat wel en niet verstandig blijkt te zijn om samen de toekomst vorm te geven. De toekomst waarin de democratisch gelegitimeerde digitaal getransformeerde werkelijkheid schittert. Ook al weten we nu nog zo weinig over die diamant.
Jan van Ginkel is concerndirecteur en loco-provinciesecretaris van de provincie Zuid-Holland.
Deze blog staat ook in iBestuur magazine 36
Spijker op z’n kop @Jan – complimenten – helemaal in de geest van de Chinese filosoof Lao-Tse (> 2.500 jaar geleden): ‘Wie geen vertrouwen in anderen stelt, zal ook nimmer het vertrouwen van anderen winnen.’ Want laten we wel zijn: als je vertrouwen hebt, hoef je toch niet de gehele trap te zien om de eerste stap te kunnen zetten! In ons boekje ‘Ladders tegen wolken; excelleren in het 5e innovatietijdperk’ beschrijven we aan de hand van klinkende casuïstiek hoe dat kan werken.
@Jan – Dat het moeilijk is om de juiste aanpak te vinden blijkt wel als je deze weer prikkelende blog vergelijkt met de recente blog “Shoot the moon” van Larissa Zegveld, die juist inspireert om visie te ontwikkelen ibestuur.nl/weblog/shoot. Beide zijn goede inzichten.
Nu kan het natuurlijk beide: je niet verliezen in alleen maar visie, maar ook niet alleen ad hoc zaken oppakken. Grappig is dat jouw eerdere idee van de +1gemeente – een frisse en generieke kijk op het functioneren van gemeenten – deze visie zou kunnen zijn. Je kan de +1gemeente omzetten naar een licht raamwerk waarin concrete eigentijdse informatiesystemen op een agile wijze kunnen worden ingepast. Om met @Dirk-Jan te spreken: we overzien de wolkenlucht en plaatsen onze ladders naar de meest kansrijke wolken.
Zelf heb ik een poging gedaan om de +1gemeente verder uit te werken en te verbinden met GEMMA en CommonGround http://www.ccoverheid.nl/concepten.html..
@jan helder verhaal en passend bij mensen die gewend zijn vooruit te lopen, snel kansen zien en verandering omarmen, hoe onzeker de stap ook lijkt. Wat doe je met de langzame wandelaar die ziet wat er achter wordt gelaten, die kan benoemen wat vanuit de oude situatie waard is om mee te nemen, die verbinding legt tussen waar je van weg wilt en naar toe droomt. Hoe hou je die erbij, zonder het ‘doehoen’ los te laten? Hoe verbindt je de wijsheid van het oude met de droom van het nieuwe? Mijn ervaring is dat cognitieve diversiteit in teams op dit vlak stevigheid en succes bevordert. Hierbij een artikel over de AEM cube, een assessment dat wij gebruiken in ons werk met maatschappelijke transities, w.o. ook bestuurlijke transities hbr.org/2017/03/teams
Hup! Naar buiten! Als je buiten staat en goed kijkt weet je wat je moet doen :
) Je hebt nog een tentje liggen ;)