We zouden kunnen leren van mijnpensioenoverzicht.nl, die hetzelfde kunstje met ander materiaal al eens heeft geflikt. Misschien mogen we zelfs hun software kopiëren.
De zorg is zo’n onderwerp waar ik gelukkig niet veel van af weet: te complex, en volgens mij meer dan genoeg knappe koppen op dat gebied. Sinds de Eerste Kamer echter een vernieuwde uitwisseling van patiëntgegevens toestaat, vraag ik mij wel af hoe we dat gaan digitaliseren.
Mooi was het om afgelopen week te zien hoe half Nederland moord en brand schreeuwt over plastic bakjes van de Albert Heijn, terwijl het afgeschoten origineel van het EPD schijnbaar 300 miljoen euro heeft gekost. Gedeeld door 17 miljoen een heel assortiment aan bakjes – voor iedereen. En dat is nog zonder allerlei initiatieven die de zorg blijkbaar in de tussentijd heeft opgezet, zoals mijn.medischegegevens.nl. Gelukkig heeft de politiek het nu begrepen, en groen licht gegeven om slechts 3 user stories centraal af te vangen:
- Bekijken hoe mijn medisch dossier eruit ziet
- Bekijken wie in mijn medisch dossier heeft gekeken
- Aangeven wie mijn medisch dossier in mag zien
Hoe zou iemand als Jobs of Musk een dergelijk project aanvliegen? Volgens mij met de volgende ingrediënten: iemand die de security, autorisatie en privacy borgt, iemand die de koppeling met de bestaande data regelt en iemand die de interface ontwerpt. O ja, en iemand die de interface bouwt. 4 m/v, zullen we zeggen, een half jaar? Volgens mij blijft dat zelfs onder de aanbestedingsgrens. Volgens Schippers niet: die heeft het nu al over 105 miljoen euro.
We zouden kunnen leren van mijnpensioenoverzicht.nl, die hetzelfde kunstje met ander materiaal al eens heeft geflikt. Misschien mogen we zelfs hun software kopiëren. En DigiD staat vast te trappelen om hun heerlijk eenvoudige stekker hiervoor aan te bieden. Dus dit wordt de ultieme proef: Luisteren we echt naar onze gebruikers of luisteren we liever naar onszelf?
