De Tweede Kamer blijft kritisch, maar het kabinet kan door met de plannen voor een Europese digitale identiteit. Slechts één van de zes moties over de Europese digitale identiteit werd afgelopen dinsdag aangenomen. Nederland moet steviger inzetten op vrijwilligheid, regie op eigen data en transparantie.
Het Nederlandse parlement blijft kritisch over de plannen voor een Europese digitale identiteit. | Beeld: Shutterstock
Vorige week liet de Tweede Kamer zich kritisch uit over het niet uitvoeren van een motie waarin de regering werd opgeroepen niet in te stemmen met het Europese voorstel voor een Europese digitale identiteit. Volgens staatssecretaris Van Huffelen zou tegenstemmen negatieve gevolgen hebben voor de Nederlandse positie in verdere onderhandelingen. Er volgde een zestal moties, waaronder een motie van afkeiring van Groep van Haga en JA21.
Slechts één van de zes moties werd aangenomen, ingediend door ChristenUnie-Kamerlid Nico Drost. Conclusie: de Tweede Kamer blijft kritisch over de plannen voor een Europese digitale identiteit en de staatssecretaris moet dit ook kenbaar maken in Brussel:
- de regering moet steviger inzetten op vrijwilligheid van groepen die niet meekunnen of willen doen, regie van mensen over hun eigen data en transparantie.
- de regering moet in de vervolgonderhandelingen over het raamwerk duidelijk kenbaar blijven maken dat de positie van het Nederlands parlement in meerderheid kritisch is
- de regering moet bij volgende Europese voorstellen op het gebied van digitalisering scherper en kritischer te werk gaan, in lijn met Nederlandse uitgangspunten
Dit onderwerp is zeer lastig en heb eerder mee mogen praten op dit gebied dus hierbij probeer ik een constructieve reflectie te geven op deze ontwikkelingen..
Het vergemakkelijken van vrijwillige deelname met behoud van de integriteit van de identiteit is cruciaal voor het succes van elk digitaal identiteitssysteem. Hier volgen enkele argumenten ten gunste van deze aanpak:
Respect voor individuele autonomie: Mensen hebben het recht om al dan niet deel te nemen aan een digitaal identiteitssysteem. Door deelname vrijwillig te maken, respecteren we hun autonomie en laten we hen de controle over hun persoonlijke informatie behouden.
Meer vertrouwen: Een vrijwillig systeem wekt meer vertrouwen bij de gebruikers, omdat ze weten dat ze niet worden gedwongen om deel te nemen. Vertrouwen is cruciaal voor het succes van elk digitaal identiteitssysteem, en een vrijwillige aanpak kan dat vertrouwen helpen opbouwen.
Betere betrokkenheid van gebruikers: Bij een vrijwillig systeem is de kans groter dat gebruikers betrokken raken, omdat ze het gevoel hebben dat ze een keuze hebben. Als mensen het gevoel hebben dat ze ergens iets over te zeggen hebben, is de kans groter dat ze erin geïnteresseerd zijn.
Bescherming tegen dwang: Een verplicht digitaal identiteitssysteem kan kwetsbaar zijn voor dwang, hetzij van de overheid, hetzij van particuliere entiteiten. Een vrijwillig systeem beschermt hiertegen door ervoor te zorgen dat mensen niet gedwongen worden om deel te nemen.
Integriteit van de identiteit: Vrijwillige deelname betekent niet dat de integriteit van de identiteit in het gedrang komt. Het digitale identiteitssysteem kan nog steeds robuuste authenticatiemethoden gebruiken om ervoor te zorgen dat de gebruiker is wie hij beweert te zijn, en bescherming bieden tegen identiteitsdiefstal of fraude.
In het algemeen is het vergemakkelijken van vrijwillige deelname met behoud van de integriteit van de identiteit een evenwichtsoefening die zorgvuldig overwogen moet worden. Het is echter een aanpak die vertrouwen, betrokkenheid en respect voor individuele autonomie kan bevorderen, en tegelijkertijd bescherming biedt tegen dwang en identiteitsintegriteit. Uitsluiting dien je ten alle tijde te voorkomen er zal mijns inziens dan ook een passend antwoord gegeven moeten worden hoe we uitsluiting uberhaupt gaan voorkomen…