Naast de vaststelling van het Digiprogramma is er een tweede mijlpaal in zicht: 390 gemeenten gaan in de digitale agenda intensief samenwerken en collectief geld vrijmaken.
Er ligt weer een aantal mijlpalen in het verschiet voor de digitalisering van de overheid. Het interbestuurlijk overleg over de digitale infrastructuur van de gehele overheid, het Nationaal Beraad dus, heeft het Digiprogramma voor het komende jaar vastgesteld en dat leidt op korte termijn tot besluitvorming in het kabinet. Het is een degelijk programma, dat financieel sluit.
Het laat nog veel ruimte om na te denken over volgende stappen, het invullen van grotere ambities. Maar, en dat is heel belangrijk, na twee jaar is de samenhang tussen waar het over moet gaan bij de digitale infrastructuur, de financiën, en de sturing op orde. Daar mogen we, alle deelnemers van het Nationaal Beraad, best trots op zijn. Als we het rapport Kuipers er nog eens op naslaan (U weet wel het rapport dat de noodzaak van het instellen van een Digicommissariaat onderbouwde) dan hebben we een grote klus geklaard. De financiële gaten zijn gedicht, er is een voortreffelijk interbestuurlijk en werkend overlegstelsel tot stand gebracht, dat iedereen ten dienst staat, en inhoudelijk is er helderheid over wat we tot stand willen en kunnen brengen.
In dat laatste zit dan tegelijkertijd opnieuw een grote uitdaging. Immers de digitale infrastructuur is nooit af…….De verwachtingen en wensen vanuit de informatiesamenleving, vanuit de mensen, is huizenhoog. Nieuwe technologieën ontwikkelen zich snel tot volwassenheid, mobiel is de standaard, papier en natte handtekeningen behoren tot het verleden. En dat geldt niet alleen voor de ‘digital-born’ generatie. Het gebruik van big data, artificiële intelligentie, de blockchain technologie, biometrie vraagt in toenemende mate de aandacht van de overheid. Daarbij zijn veiligheid en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer voortdurend belangrijke aandachtspunten. Al die ontwikkelingen, die ook mede de informationele zelfbeschikking, de regie op gegevens door de individuele mens mogelijk maken, vragen om verdere investeringen. Nu de basis op orde is, is naast ‘het orde handhaven’ het formuleren van een antwoord van de overheid op die nieuwe digitale mogelijkheden een absolute noodzaak.
In dat verband is er – naast de vaststelling van het Digiprogramma – een tweede mijlpaal in zicht. En dat is de aanstaande besluitvorming van de 390 gemeenten in ons land om in de digitale agenda intensief samen te werken en collectief geld vrij te maken. Het ontwikkelen van digitale dienstverlening is hier onlosmakelijk verbonden met de digitale infrastructuur. Kennis bundelen en gezamenlijke acties op weg naar een dienstverlening die aansluit bij de leefwereld van mensen, is hier de heldere boodschap. Ongetwijfeld komen dan ook aan de orde de vele belemmeringen, die nu nog besloten liggen in wetgeving of werkafspraken tussen overheden. Simpele alledaagse zaken, als het digitaal aanvragen van reisdocumenten, het aangeven van geboorte of overlijden, het aanvragen van een VOG, en uittreksels uit de BRP, vragen om ruime interpretatie van wetgeving of nog beter een experimenteer-wetje om natte handtekeningen te vervangen door de minstens zo veilige DigiD of het accepteren van digitale foto’s. Laaghangend fruit, dat we zo kunnen plukken. Er is nog een wereld te winnen en dat kan, nu de basis op orde is!
