Gemeenten krijgen volop nieuwe taken. En er moet flink bezuinigd. Dat vraagt om een andere manier van denken en doen, waarin samenwerken een belangrijke rol speelt.
In het kader van de decentralisaties komen veel nieuwe taken op gemeenten af. Daarnaast moet er door gemeenten flink worden bezuinigd. Dat vraagt om een andere manier van denken en doen, waarin samenwerken een belangrijke rol speelt.
Gemeenten krijgen steeds meer belangwekkende onderdelen van de verzorgingsstaat naar zich toegeschoven, waardoor mensen vaker bij hun gemeente zullen aankloppen en om hulp zullen vragen. Omdat hun oude moeder nog wel zelfstandig wil wonen, maar zelf niet meer naar boven kan. Of omdat ouders met ernstige opvoedingsproblematiek niet meer weten wat zij met hun zoon of dochter aan moeten. Of omdat een zoon of dochter een beperking heeft, en daardoor niet aan de bak komt bij scholing of op de arbeidsmarkt. Van huis uit doen gemeenten veel zelf, bijvoorbeeld waar het gaat om sociale diensten of de leerplicht, maar de vraag is of je dat als gemeente allemaal nog zelf wilt doen. Of kiezen we voor een netwerksamenleving met maatschappelijke deelnemers? Dat laatste is de bedoeling. Het betekent wel dat je als gemeente moet regisseren, dat je opdrachten moet geven, en dat je in een andere verhouding komt te staan tot al die maatschappelijke partners.
De keus voor een netwerksamenleving vraagt een andere manier van denken en doen. Maar hoe regisseer je dat? Simpel, door verleiden en loslaten! Een goede regisseur heeft een verhaal, een scenario of een beeld waar hij naartoe wil met het stuk dat op de planken moet, of het stuk dat gefilmd wordt. Daarbij worden de acteurs vrijgelaten, op basis van hun professionaliteit. Gemeenten hebben vaak de neiging om langs de exacte meetlat van een verordening of een opdracht sturend bezig te zijn, ook in de professionaliteit van de uitvoering. De uitdaging nu is of je als gemeente in staat bent om een lijn helder uit te zetten, en tegelijk de professionals van de uitvoering de ruimte weet te geven om hun discretionaire bevoegdheid te gebruiken.
Door de komende decentralisaties én de forse besparingen moeten gemeenten meer dingen doen, zwaardere taken uitvoeren, met minder geld. Des te meer reden om na te denken hoe zij slimmer kunnen gaan samenwerken met andere gemeenten en maatschappelijke partners. Nadenken hoe zijn hun bedrijfsvoering efficiënter kunnen neerzetten. Nadenken hoe zij ervoor kunnen zorgen dat de professionele energie aan de voorkant van het proces, de frontoffice, wordt geconcentreerd.
Daar ligt ook een rol voor KING. Wij kunnen gemeenten helpen om op een grotere schaal met elkaar samen te werken. Bijvoorbeeld in de dingen die elke gemeente moet doen, maar waarover elke gemeente zich kopzorgen maakt. Zoals informatievoorziening of e-dienstverlening. Op het gebied van e-dienstverlening hebben we praktische dingen klaarliggen, die gemeenten zo over kunnen nemen. Maar ook in de sfeer van de regie kan er worden samengewerkt. Samen de regie pakken op een thema, zoals de jeugdzorg, ondersteuning of dagbesteding.
Samenwerking op grote schaal helpt om gemeenten te ontzorgen, waardoor ze nog betere garanties hebben over veiligheid en borging van efficiency. In een tijd die wordt gedomineerd door nieuwe taken en minder geld, krijgen de burgers dan meer waar voor hun geld.
