De komende jaren maken gemeenten de stap naar andere architecturen en nieuwe verbindingen. Om alles in goede banen te leiden is het verstandig om een spoorboekje te gebruiken.
De burgemeester van Zug in Zwitserland laat zijn burgers met bitcoins betalen voor gemeentelijke diensten en is op weg om zijn bevolkingsadministratie met blockchaintechnologie vorm te geven. Mooi voorbeeld van een bestuurder die het gevoel heeft dat hij technologie kan begrijpen door er concreet mee aan de slag te gaan.
Dat digitalisering de wereld verandert, is inmiddels geen nieuws meer. Daar hoef ik Airbnb, Uber, Facebook en de sleepwet niet meer voor tevoorschijn te halen. De burgemeester van Zug wil zelf ontdekken wat die verandering gaat inhouden.
In Nederland hebben we jaren gebouwd aan informatiesystemen die een grote variatie aan overheidsprocessen ondersteunen. Processen worden steeds vaker in ketens uitgevoerd. Er is bijna geen organisatie meer aan te wijzen die altijd alle informatie zelf heeft. Bij het maken van beleid, besluitvorming en bij dienstverlening: steeds vaker wordt er leentje-buur gespeeld. Informatie wordt bij partners opgehaald. Om dat voor elkaar te krijgen hebben met name gemeenten veel tijd en energie gespendeerd aan de standaardisatie van die gegevensuitwisseling.
Hoewel het zeer wenselijk is dat organisaties gebruikmaken van elkaars informatie, is het misschien minder wenselijk dat iedereen ook al die gegevens nog een keer opslaat. Één bron, één werkelijkheid klinkt een stuk beter. Maar hoe gaan we daar komen?
De huidige generatie systemen gaat nog steeds uit van een eigen opslag. Ze zijn aangesloten op datadistributiesystemen. Daar zit twintig jaar standaardisatie in en twintig jaar Standaard Uitwisselings Formaten (StUF). De toekomst gaan we daarmee niet halen. De gemeenten gaan stoppen met StUF en kiezen ervoor in het verlengde wat er gebeurt binnen het Digitaal Stelsel Omgevingswet (DSO) met API’s aan de slag gaan. Dat is een verstandige stap, hoewel de burgemeester van Zug het waarschijnlijk niet spannend genoeg vindt. Toch is het dat wel, want hoezeer de toekomst van één bron en een ‘blockchain-GBA’ ook lonkt: we moeten het nog wel even realiseren. De oude schoenen moeten nog even mee.
De keuze voor API’s is een goede, de keuze voor één bron een idealistische en complexe. De grote vraag is: hoe gaan we al die organisaties die nu alles gebaseerd hebben op dupliceren van gegevens en verbindingen hebben gelegd op basis van StUF, de komende jaren goed bedienen en laten transformeren naar andere architecturen en nieuwe verbindingen? Mijn pleidooi: bij een wenkend perspectief horen ook heldere beelden over migratie en governance. Voor de reis van StUF naar Zug hebben we een spoorboekje nodig!
Maarten Hillenaar is algemeen directeur van Centric Public Sector Solutions
Ik denk dat er in het zinnetje “laten transformeren naar andere architecturen en nieuwe verbindingen” een foute aanname zit. Transformeren zul je echt zelf moeten doen. Iets waarvoor bijv. meer IT-kennis nodig is bij gemeenten dan nu vaak het geval is.
Wat betreft het gewenste spoorboekje zou ik het vooral niet te dik maken omdat pas stap voor stap duidelijk zal worden hoe het spoorwegnet er uit komt te zien.
AL die TAAL– en TEKSTFOUTEN????? Niet te doen. Weggezapt.
En over de slechte oneliners hebben we het wel een andere keer.
Moet mij wel 1 ding van het hart en dat is dat teksten zonder TUSSENKOPPEN echt niet te lezen zijn. Deze dus ook niet.