VNG: Geef IDO-medewerkers niet bevoegdheid DigiD aan te vragen
De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) kan zich niet vinden in de aanbeveling van de Algemene Rekenkamer om te onderzoeken of IDO-medewerkers meer bevoegdheden kunnen krijgen rond het aanvragen van DigiD.
Informatiepunten digitale overheid (IDO) zijn geen formele loketten voor publieke dienstverlening met gezag bekleed, stelt de VNG. Veel IDO-medewerkers zijn vrijwilligers. IDO’s zijn daarmee ongeschikt om digitale identiteit te verstrekken om toegang te krijgen tot de Nederlandse overheidsdienstverlening. De gemeente blijft als eerste overheid het dichtste bij inwoners de enige logische partij om deze rol te vervullen.
Wet digitale overheid (Wdo)
Met de Wet digitale overheid, die op 1 juli a.s. in werking treedt, verandert het authenticatiestelsel voor digitale toegang. Dit zou geregeld worden via een centraal aansluitpunt, de zogenaamde routeringsvoorziening. Hoe dat precies gaat werken is nog niet duidelijk, staatssecretaris van Huffelen (Digitalisering) moet daar nog op terugkomen.
Veel vragen over DigiD
Bij de IDO’s worden veel vragen gesteld over DigiD. De Algemene Rekenkamer waarschuwde onlangs dat de toenemende complexiteit van DigiD en eHerkenning inwoners met minder digitale vaardigheden kan uitsluiten en stelde voor de IDO’s met middelen toe te rusten om (tijdelijk) extra hulpvragen van het publiek te beantwoorden. En te onderzoeken of IDO-medewerkers meer bevoegdheden kunnen krijgen rond het aanvragen van DigiD.
Het aanvragen van een DigiD is een aanvulling op de rechtsverhouding met de overheid. Terecht dat daarvoor wordt gekeken naar bevoegdheid en verantwoordelijkheid.Belanghebbenden gaan met de aanvraag ook een verantwoordelijkheid aan, al wordt die formeel gedeeld met de overheid. Een overheid met een juridische zorgplicht voor zowel uitgifte als gebruik, misbruik en oneigenlijk gebruik. Onduidelijkheid bestaat over wat die verantwoordelijkheid voor belanghebbende inhoudt en welke maatregelen noodzakelijk zijn. Die onduidelijkheid leidt bij beperkte handelingsbekwaamheid (wilsinstemming en / of doenvermogen) tot onzorgvuldigheid en aansprakelijkheid aan de kant van de overheid.