Ofschoon een middel om tarieven te verhogen zonder dat men er erg in heeft, moet de OV-chipkaart het leven van de reiziger veraangenamen. Maar stel niet te veel vragen.
Vorige week moest ik van Leiden naar Amersfoort en zonder rijbewijs gaat men dan per trein. In Den Haag moest ik er een paar uur uit vanwege een klusje voor iBestuur. Met een papieren kaartje was dat nooit een punt, maar hoe zit dat met de OV-chipkaart? In Den Haag uitchecken en later weer inchecken, zodat de NS twee maal het opstarttarief kan incasseren? Daar hebben we tegenwoordig op het perron de praatpaal voor.
De onderste knop is een ‘SOS-knop’, waarbij staat vermeld dat ‘noodoproepen worden afgehandeld in samenwerking met de politie’. Dat men dus niet denkt dat de NS noodoproepen alleen afhandelt. De bovenste is een ‘informatieknop’ en dient voor vragen over ‘reisinformatie’, ‘NS-retourbewijzen’, ‘voorzieningen op station’ en ‘verloren en gevonden goed’. Gaat men heen en terug met Arriva, Syntus, Veolia of Connexxion, dan moet men dus geen praatpaalvraag hebben over zijn retourbewijs.
Ik moet in Den Haag uit- en inchecken, aldus de praatpaal, al weet die het niet zeker en wordt het nagevraagd bij de ‘leidinggevende’. Deze is wat ruimhartiger. Even onderbreken mag, voor een kop koffie of zo, maar niet te lang. Hoe lang dan? Praatpaal en leidinggevende zouden het niet weten. Het beste is voor alle zekerheid maar uit en in te checken.
Alle wachtenden op het perron hebben overigens kunnen meegenieten. Bij de weinige loketten die Nederlandse stations nog tellen, mag de NS voor de privacy op anderhalve meter een streep hebben getrokken op de vloer, maar wie daarop bij praatpaalcommunicatie is gesteld moet de vraag stellen als een aanstonds voorbijrazende intercity nadert en zijn oor tegen de luidspreker drukken voor het antwoord, maar dit terzijde. Meerookpreventie in de open lucht is met een rookpaal met een cirkel eromheen waarbuiten men niet mag roken (ik zag laatst een conducteur iemand naar de rookcirkel dirigeren), weer wel perfect geregeld op de perrons, ook dit terzijde.
Drieënhalf uur mag men zijn reis onderbreken, weet de conducteur in de trein. Dat iBestuur-klusje duurde langer. Uit- en inchecken dus.
Toch merkwaardig, die verschillende antwoorden. En dan is de eigenlijke vraag (als de treinreis in Den Haag onderbroken wordt zonder uitchecken, kan de OV-chipkaart dan twee ritjes met een Haagse tram aan?) nog niet eens gesteld.
Enkele dagen later bij de informatiebalie op Utrecht Centraal. Tussen in- en uitchecken mag maximaal zes uur zitten. Als dat klopt wordt de reiziger op het traject Groningen-Maastricht dus aanzienlijk minder onderbreektijd gegund dan wie tussen Rotterdam en Den Haag een stadswandeling in Delft wil maken.
Overigens, aangekomen in Amersfoort kon ik naar mijn bestemming met bus 3 en 4. Vroeger was dat allebei drie strippen, nu is het met lijn 3 € 1,68 en met lijn 4 € 1,90. Hoe dat zo? Omdat 3 een kortere route rijdt dan 4. Men vertrekt van hetzelfde punt en moet van de uitstaphalte ongeveer even ver lopen, maar met 4 heb je wel voor 22 cent meer gezien onderweg. Sightseeing bij Connexxion.
Nog eens vragen op Utrecht CS. Consistentie in het antwoord. Zes uur mag de complete reis hoogstens duren. Spontaan wordt eraan toegevoegd dat in- en uitchecken op hetzelfde station niks kost, als men dat maar binnen een uur doet. Daarna kost het tien euro, die dan wel weer teruggevraagd kan worden. Of ze veel klachten krijgen over de OV-chipkaart? Veelzeggend antwoord: “Daar doe ik geen uitspraak over. Bent u soms van de pers?”
Gisteravond in de trein van Den Haag naar Leiden. Hoe lang men een treinreis mag onderbreken. Conducteur: “Ik geloof een uur. Maar ik weet het niet zeker. Het verandert wel eens en ons vertellen ze ook niet alles. U kunt het beste op de website van de NS kijken.”
