Ook banken maken stappen als het gaat om de toegankelijkheid van betalingsverkeer. Ze moeten ook wel. Niet alleen omdat de maatschappij daar om vraagt, maar ook omdat zij het zich niet kunnen veroorloven om mensen die een beperking hebben, buiten te sluiten van services en diensten.
Beeld: Geldmaat
Geld overboeken doen we via internet of met een mobiele bankapp. Met Tikkie delen we de rekening in het restaurant, in de winkel betalen we contactloos en online inkopen doen we dat met IDeal. In het dagelijks betalingsverkeer krijgen computer en smartphone meer en meer de overhand. Dat is voor de meeste mensen goed nieuws, want het is snel, betrouwbaar en gemakkelijk. Toch geldt dat niet voor iedereen. Voor mensen die laaggeletterd zijn, een functiebeperking hebben of op gevorderde leeftijd zijn, kan digitaal betalingsverkeer lastig zijn.
Week van de Toegankelijkheid
Van maandag 7 tot en met vrijdag 11 oktober is het de ‘Week van de Toegankelijkheid’. In dit kader staan we dagelijks stil bij dit onderwerp. In deze bijdrage aandacht voor digitaal betalingsverkeer. Niet voor iedereen is dat gemakkelijk.
Het is daarom van belang dat geld- en betaalautomaten en andere veelgebruikte elektronische betaaldiensten, zoals internetbankieren en mobiele bankapps, voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk zijn in gebruik. Dat besef groeit. Bij de banken, maar ook in de politiek. Denk aan de recente Europese toegankelijkheidswet die algemene toegankelijkheidscriteria voor een breed producten- en dienstenpalet voorschrijft, maar ook aan het rapport Visie op Betalen van De Nederlandsche Bank, waarin wordt gewaarschuwd dat groepen mensen de digitale ontwikkelingen in het betalingsverkeer niet meer kunnen bijbenen.
ING, Rabobank en ABN AMRO hebben de boodschap begrepen en werken samen aan een bankonafhankelijk geldautomatennetwerk, Geldmaat genaamd. Sinds afgelopen zomer duikt de geelgekleurde Geldmaat op in steeds meer Nederlandse straten, in de loop van volgend jaar gevolgd door geldstort-, sealbag-, muntstort- en opnameautomaten.
Het maakt straks voor klanten van deze banken niet meer uit naar welke geldautomaat zij gaan, overal kunnen zij inzage hebben in hun banksaldo en overal worden zij op dezelfde wijze bediend. Gebruikersgemak heet dat. En voor iedereen toegankelijk, want het lettertype, lettergrootte en het op het scherm gebruikte contrast zijn uitgebreid getest door mensen met een functiebeperking. Banken en Geldmaat hebben nadrukkelijke aandacht voor toegankelijkheid van hun dienstverlening, van mobiel bankieren tot opnamen bij de geldautomaten. Deze ontwikkelingen zijn gericht om de toegankelijkheid verder te verbeteren. Op termijn bijvoorbeeld zullen de Geldmaten bovendien worden uitgerust met een spraakfunctie waarbij de klanten het snoertje van hun oortelefoon kunnen inpluggen in de automaat. Het is een mooie stap naar grotere toegankelijkheid van het betalingsverkeer met als bijkomend voordeel een blijvende beschikbaarheid van contant geld, zodat ook mensen die om wat voor reden geen gebruik kunnen maken van elektronische betaaldiensten, toch kunnen deelnamen aan het betalingsverkeer.
Maar er is meer nodig dan alleen een Geldmaat en er gebeurt ook meer. Banken werken allemaal aan het verbeteren van de toegankelijkheid en bruikbaarheid van hun diensten. ING bijvoorbeeld heeft zogenaamde ‘lees voor’-knoppen toegevoegd aan artikelen op hun website en onderzoekt momenteel de mogelijkheden van braille elementen en sterk contrasterende kleuren op betaalpassen en creditkaarten. Het zijn stappen, aldus ING, op weg naar één wereldwijde toegankelijkheidstrategie voor hun klanten en medewerkers. Bij de ontwikkeling van de in deze strategie passende nieuwe producten en diensten worden mensen met een beperking vanaf het begin betrokken.
Bij toegankelijkheid hoort ook, volgens ING, investering in digitale vaardigheden van kinderen. Vandaar dat onder meer 250.000 lessen aan kinderen van de basisschool worden aangeboden. Stuk voor stuk zijn het initiatieven die bankzaken makkelijker en toegankelijker voor iedereen maken. Het is niet te accepteren als de twintig procent van de wereldbevolking die een beperking heeft, wordt buitengesloten van services en diensten.
