MijnOverheid stuurt een e-mail: er is een nieuw bericht in de Berichtenbox. Maar voor mijn overheid ligt nog een curieus drempeltje.
“Er is een nieuw bericht in uw Berichtenbox bij MijnOverheid. Ga naar https://mijn.overheid.nl om dit te lezen.” Even doorklikken en met DigiD inloggen. Maar er ligt na de gebruikersnaam en het wachtwoord van DigiD nog een drempeltje voor mijn overheid.
Er blijken nieuwe ‘gebruiksvoorwaarden’ van kracht. “Deze dient u te accepteren voordat u verder gebruik kunt maken van MijnOverheid.”
Van harte welkom bij onze overheid! We zijn nog niet binnen of we worden getrakteerd op een slikken-of-stikken-keuze. En waar we in de vorige zin met ‘u’ werden aangesproken, verschuift het naar ‘ik’ als onze overheid die keuze gaat toelichten. Het slikken-gedeelte ervan luidt:
“Als ik akkoord ga, dan:
- Ben ik voldoende bereikbaar via de berichtenbox van MijnOverheid
- Lees ik dus regelmatig de nieuwe berichten in mijn berichtenbox
- Ontvang ik van de geselecteerde organisaties mogelijk geen papieren post meer (ik kan deze selectie wijzigen)”
Vraag bij • 1: Wat is ‘voldoende bereikbaar’? Voldoet het dan voor mijn overheid of voor mij?
Vraag bij • 2: Hoezo ‘dus’? En hoe vaak is ‘regelmatig’?
Vraag bij • 3: Hoezo ‘mogelijk’? Blijf ik papieren post ontvangen als ik de selectie wijzig? Of kan ook onze overheid het besluit wel/niet papieren post nemen? Ofwel: wat is het misschien-gehalte van ‘mogelijk’ als ik het met mijn selectie zelf in de hand heb?
Het stikken-gedeelte verwoordt onze overheid zo:
“Als ik niet akkoord ga, dan:
- Wordt mijn account bij MijnOverheid over 3 weken beëindigd
- Heb ik nog 3 weken toegang tot MijnOverheid
- Kunnen er nog 3 weken berichten naar mijn account worden gestuurd (Berichtenbox en statusberichten Lopende Zaken)
- Kan ik de bewaarde gegevens weer inzien als ik mij binnen een jaar opnieuw registreer als gebruiker van MijnOverheid”
Dat is dus één • meer dan als ik wel akkoord ga. De nadelen van de voorwaarden afwijzen moesten waarschijnlijk omvangrijker worden neergezet dan de voordelen, want •1 en •2 en •3 betekenen allemaal hetzelfde: over drie weken is mijn overheid mijn overheid niet meer.
Straks verder over de implicaties van deze keuze, zoals onze overheid die hier communiceert. Eerst nog enige andere observaties over gebruiksvoorwaarden en de voorlichting daarover.
Zie de voettekst
Het e-mailbericht dat er een berichtenboxbericht ligt bij MijnOverheid kwam 21 februari. De nieuwe gebruiksvoorwaarden bleken van 31 oktober te zijn. Nu moeten we niet meteen denken dat onze overheid wel erg ruim de tijd neemt om ons over nieuwe gebruiksvoorwaarden te informeren, want het bericht in de berichtenbox (dat dus pas gelezen kon worden na acceptatie van de gebruiksvoorwaarden van 31 oktober), informeert ons over alwéér nieuwe gebruiksvoorwaarden. Die gaan per 10 april in. Het is versie 2.8, als bijlage bij het bericht gevoegd. In dat bericht staat verder: “Als u de nieuwe gebruiksvoorwaarden niet wilt accepteren, dient u vóór 10 april zelf uw account bij MijnOverheid op te zeggen. Zegt u uw account niet vóór 10 april op, dan geeft u daarmee aan dat u instemt met de wijzigingen. Zie artikel 6 van de huidige Gebruiksvoorwaarden (u vindt deze in de voettekst van MijnOverheid).”
Dit artikel 6 van de huidige gebruiksvoorwaarden in de voettekst van MijnOverheid (versie 2.7 van 31 oktober dus) regelt het wijzigen van voorwaarden. MijnOverheid-beheerder Logius heeft het recht ze te veranderen en zal ons daarover tenminste zes weken voor inwerkingtreding ‘via MijnOverheid’ informeren. Dan: “De gewijzigde Gebruiksvoorwaarden zijn automatisch van toepassing, tenzij de Gebruiker expliciet bij Logius aangeeft dat hij de voorwaarden niet accepteert. Dit dient te gebeuren binnen zes weken na ontvangst van de gewijzigde Gebruiksvoorwaarden in de Berichtenbox, door middel van het opzeggen van het account bij MijnOverheid.” (Overigens komt het document twee maal op de site voor, in verschillende lay-out, en spreekt in één daarvan deze bepaling van ‘gebruikersvoorwaarden’, maar dit terzijde.)
Dus: door iets niet te doen (ons account opzeggen) laten we onze overheid weten dat we het ergens mee eens zijn (de wijziging van de voorwaarden). En: met versie 2.7 van 31 oktober konden we zelfs na 21 februari nog akkoord gaan, maar voor versie 2.8 verlangt onze overheid al vooraf instemming. Althans, mijn overheid draagt mij op voor 10 april te gaan piepen als ik het met haar wijziging niet eens ben.
Wie eerdere gebruiksvoorwaarden erop naslaat, constateert dat onze overheid in deze kwestie een wisselende mate van strengheid aan de dag legt. Versie 1.0 (24 december 2007) belooft informatie ‘uiterlijk twintig dagen’ vooraf en ‘per e-mail of via de website’. En: ”Indien de gebruiker te kennen geeft de gewijzigde gebruiksvoorwaarden niet te willen accepteren, beëindigt BZK zijn toegang tot MijnOverheid.nl.” Onduidelijk is of we per e-mail op de hoogte gebracht worden dan wel zelf op de website moeten gaan kijken, maar helder is wel dat BZK de deur voor ons dichthoudt als we aangeven tegen te zijn.
Versie 2.6 (december 2009) spreekt ook van voorafgaand informeren, echter zonder een termijn te noemen en alleen via de website. Dan: “De gewijzigde gebruiksvoorwaarden worden ter acceptatie aangeboden op het eerste moment dat de gebruiker na datum van inwerkingtreding inlogt op MijnOverheid.nl.” En: “Indien de gebruiker te kennen geeft de gewijzigde gebruiksvoorwaarden niet te willen accepteren, heeft BZK het recht zijn toegang tot MijnOverheid.nl. te beëindigen.” Dat klinkt ineens heel anders. Het ministerie heeft het recht ons de toegang te ontzeggen, maar of het dat zal doen valt kennelijk nog te bezien. Het kan ook best zijn dat we mogen blijven.
Waarschijnlijk ging een lage bezoekfrequentie deze opzet echter parten spelen en wist onze overheid van de meeste gebruikers niet of ze het nu wel of niet met de gebruiksvoorwaarden eens waren. Dus nam de strengheid toe in de reeds aangehaalde versie 2.7. In versie 2.8 staat hetzelfde.
Kortom, eerst konden we iets aangeven en als dat was dat we niet akkoord gingen, werden we eruit geknikkerd of konden we er mogelijk uit geknikkerd worden. Nu blijven we er automatisch in, tenzij we ons niet in de nieuwe gebruiksvoorwaarden kunnen vinden en dan moeten we dat kenbaar maken door onszelf eruit te knikkeren.
‘Persoonlijke website’
Er vallen nog enkele dingen op. “MijnOverheid is uw persoonlijke website voor overheidszaken,” heet het op de MijnOverheid-website. Het is zo persoonlijk dat het berichtenboxbericht van 21 februari begint met: ‘Geachte heer, mevrouw’. Het stelsel van basisregistraties heeft MijnOverheid, dat intussen wel inzage biedt van gegevens uit de GBA, schijnbaar nog niet bereikt
En er is nog meer nieuws. Of: er was nog meer nieuws. Op de site blijkt dat 25 oktober naast de wijziging van de voorwaarden ook is gemeld:
“U ontvangt vanaf 31 oktober geen sms-notificaties meer als er een nieuw bericht in uw Berichtenbox is of een statuswijziging in uw Lopende Zaken. De sms-notificatie wordt gestopt om de kosten voor het beheer van MijnOverheid te beperken. De e-mailnotificatie blijft gewoon bestaan. Uw mobiele nummer wordt uit de registratie van MijnOverheid verwijderd.”
En op 18 februari was dit bericht geplaatst:
“wijzigingen per 6/2
Vanaf 6 februari is het tijdelijk niet mogelijk om gebruik te maken van DigiD Eenmalig inloggen bij het navigeren van MijnOverheid naar andere overheidswebsites (zoals www.uwv.nl) en omgekeerd. Dit heeft te maken met de invoering van een nieuwe versie van DigiD Eenmalig Inloggen. Dit betekent dat u opnieuw met uw DigiD moet inloggen.”
Tussentijdse vaststelling: onze overheid weet ons goed te vinden met een e-mailbericht over een berichtenboxbericht over een aanstaande wijziging van de gebruiksvoorwaarden, maar over de achteruitgang van de service is de communicatie een stuk passiever. Op de 18e melden dat iets vanaf de 6e niet meer kan is, als het over dezelfde maand gaat, ook een treffende uitwerking van het motto ‘de burger centraal’, dat overheidsdienstverleners zo graag met ons delen, evenals het open laten van de termijn die onze overheid nodig heeft om die nieuwe versie van DigiD Eenmalig Inloggen in te voeren. Begin deze week was onze overheid er in elk geval nog niet mee klaar.
Terug naar de gebruiksvoorwaarden. Wat is een ’afspraak’? Iets wat twee of meer partijen met elkaar overeenkomen. Het is aardig dat in het achterhoofd te houden bij het lezen van het MijnOverheid-antwoord op de ‘veelgestelde vraag’ wat de gebruiksvoorwaarden zijn. “In de gebruiksvoorwaarden staan afspraken tussen u en MijnOverheid en tussen u en de overheidsorganisaties die informatie aanbieden via MijnOverheid.” We hebben helemaal niet over de condities kunnen overleggen, onze overheid knikkert ons er zelfs uit als we haar voorwaarden niet pruimen of laat ons onszelf eruit knikkeren, en probeert ons ondertussen wijs te maken dat we ‘afspraken’ hebben gemaakt.
Het blijkt trouwens dat niet alleen Logius gebruiksvoorwaarden hanteert voor MijnOverheid. Wie via MijnOverheid zijn gegevens in het ‘Digitaal Klantdossier Werk en Inkomen’ wil inzien, krijgt opnieuw te maken met gebruiksvoorwaarden en wel met ‘Gebruiksvoorwaarden van UWV en uw gemeente voor “gegevens inzien”, Digitaal Klantdossier(DKD)’. Er staat ook wat in over het wijzigen ervan:
“UWV en uw gemeente hebben het recht de gebruiksvoorwaarden te wijzigen. Uiterlijk twintig werkdagen voorafgaande aan de datum van inwerkingtreding wordt de klant hierover via de website geïnformeerd, en wordt de gebruiker in de gelegenheid gesteld kennis te nemen van de gewijzigde gebruiksvoorwaarden. Indien de klant te kennen geeft de gewijzigde gebruiksvoorwaarden niet te willen accepteren, beëindigt de aanbieder zijn toegang tot DKD.”
Het artikel vermeldt als tweede lid: “UWV en uw gemeente dragen zorg voor publicatie van de geldende versie van de gebruiksvoorwaarden op de website, en voor het kunnen printen, downloaden en opslaan van de gebruiksvoorwaarden.” (Anders dan bij die van MijnOverheid worden de gebruiksvoorwaarden van UWV en mijn gemeente niet als pdf aangeboden. Printen, downloaden en opslaan vereisen dus enige handigheid, maar ook dit terzijde.)
Duidelijk is dat onze overheid veel energie steekt in het formuleren en herformuleren van afspraken annex voorwaarden. Maar hoe zit het met het via MijnOverheid ontsloten dienstenaanbod zelf en met het gebruik dat wij daarvan maken?
Groeicurve
Het is voorjaar 2006 begonnen met de aankondiging van een pilot van wat toen nog Persoonlijke Internet Pagina heette. Alle burgers konden een PIP krijgen. Voorjaar 2007 presenteerde GBO Overheid (sinds begin 2010: Logius) op zijn ‘jaarvergadering’ een ambitieuze ‘groeicurve’, zij het ‘afhankelijk van “triggerdiensten” en unieke mix PIP-functies’. Die curve zag er zo uit:
| 2008: | 500.000 |
| 2009: | 1,5 mln |
| 2010: | 3 mln |
| 2011: | 5 mln |
ICTU, waaraan de ontwikkeling van PIP/MijnOverheid was toevertrouwd, vermeldde onder ‘mijlpalen’ in zijn jaarverslag over 2009: “Eind 2009 hebben meer dan 27.500 burgers zich aangemeld als gebruikers.”
Ook Logius is tuk op mijlpalen. In augustus 2011 verscheen een bericht op de Logius-website: “MijnOverheid, de persoonlijke internetpagina voor burgers van de overheid, bereikte deze maand een mijlpaal in haar bestaan. De honderdduizendste gebruiker, Onno Clous uit Houten, meldde zich met zijn persoonlijke DigiD aan.”
Onno bleek uit het juiste MijnOverheid-hout gesneden. “Ik vind MijnOverheid een goed initiatief,” tekende de reporter van Logius uit zijn mond op. “Met een paar muisklikken kun je snel zien wat de status is van een aantal zaken die je met de overheid regelt of hoe een aantal basisgegevens geregistreerd staan. En dat kun je doen op het moment dat het jou uitkomt, ook makkelijk dus!”
De status van een aantal zaken die je met de overheid regelt, kun je zien met de MijnOverheid-functie ‘Lopende Zaken’. Maar, aldus MijnOverheid: “Op dit moment zijn nog niet alle overheidsorganisaties in staat om elektronische inzage te geven in de zaken die u bij deze organisaties hebt lopen. Dit betekent dat nog niet alle zaken die u bij de overheid hebt lopen, in Lopende Zaken worden getoond. Onder ‘Wie levert informatie?’ ziet u welke overheidsorganisaties zijn aangesloten op Lopende Zaken.”
Nog niet alle overheidsorganisaties, dat blijken 53 gemeenten en één ministerie (EL&I) te zijn. In die gemeenten woont zo’n 23 procent van de Nederlandse bevolking.
Genoemd bericht over de 100.000ste gebruiker stipt ook de Berichtenbox aan, waarin wij elektronische berichten van onze overheid kunnen ontvangen. “Dit scheelt de burger tijd en energie en de overheid op termijn een forse besparing aan portokosten.” (Dat het een forse besparing scheelt is in deze tijden van krapte jammer, dit echter eveneens terzijde.)
Hoeveel organisaties sturen ons elektronische berichten via MijnOverheid? MijnOverheid zelf houdt het op vier Friese gemeenten (samen goed voor 0,3 procent van de bevolking) en vier grote uitvoeringsorganisaties (Belastingdienst, RDW, SVB en UWV).
Een jaar geleden waren het ook die vier uitvoeringsinstellingen en vier gemeenten. Dat weten we van de Logius-website, waar die organisatie haar producten beschrijft en de gebruikers noemt aan de kant van onze overheid (‘status maart 2012’). Voor Lopende Zaken vermeldt Logius een aantal van 56 gemeenten.
Tussentijdse vaststelling: de Berichtenbox en Lopende Zaken vertoonden het afgelopen jaar een nogal vlakke groeicurve.
Die tekst over de Logiusproducten is gericht op overheidsorganisaties en bevat meer boeiends. We zouden nog terugkomen op de implicaties van de ‘keuze’, waarvoor onze overheid ons stelt met betrekking tot haar gebruiksvoorwaarden. Het antwoord op de veel gestelde vraag “Kan de Berichtenbox worden gebruikt voor het verzenden van berichten met rechtsgevolgen?” kan wellicht enig licht werpen op de wat raadselachtige clausules, waarmee we moeten instemmen om digitaal verder te kunnen met onze overheid. Dat antwoord luidt: “Ja, dat kan. Door het accepteren van de gebruiksvoorwaarden accepteert de burger dat hij zijn berichten niet meer per papieren post ontvangt en verplicht hij zich regelmatig in te loggen op MijnOverheid en zijn berichten te lezen.”
Hier staat niets over het wijzigen van selecties, zoals in de toelichting aan gebruikers aan burgerzijde. En ook niet over het ‘mogelijk’ stoppen van papieren post. Er staat gewoon dat als je instemt (wat je doet als je je account niet opzegt) je straks geen papieren post meer krijgt. En dat je ‘regelmatig’ in je berichtenbox moet kijken, wat dat dan ook moge betekenen. Eens per week, eens per maand, eens per kwartaal? Biedt de vorige e-mail van mijn overheid wellicht een indicatie? De laatste mail voor die van 21 februari 2013 was van 10 december 2009: “Dit is een notificatie van MijnOverheid.nl. U heeft 1 nieuwe berichten in uw berichtenbox.”
Volstaat een blik in de berichtenbox eens per drie jaar? En wat als we ons niet houden aan de door onze overheid opgelegde, maar niet gepreciseerde regelmaat? Krijgen we straks soms als we onze overheid ergens op aanspreken te horen: ‘Had je maar op tijd in je berichtenbox moeten kijken’?
Leuk artikel over #MijnOverheid #Berichtenbox op #Binnenlandsbestuur. http://bit.ly/Z5HYLC #OperatieNUP, twitterde Tjerk Venrooy vorige week een dag na het KING-congres ‘NUP Alive & Kicking’. Venrooy is projectleider Berichtenbox en had op dat congres een voordracht gehouden, waarvan dat artikel verslag doet. Zijn berichtenbox telt momenteel 380.000 gebruikers, zegt hij. Nu hier als slotvaststelling signaleren dat dat niet de 500.000 zijn die reeds voor 2008 waren voorzien, zou ontzettend flauw zijn. Dat was immers afhankelijk van ‘triggerdiensten’ en van een ‘unieke mix PIP-functies’. Misschien ontbreekt het daar nog een beetje aan. Bovendien, het gaat veranderen. De projectleider: “We verwachten eind 2014 zes miljoen accounts voor de Berichtenbox.”
Goed gefileerd, Peter! Wederom een naar binnen gerichte operatie van de (i-)overheid. Wat ik niet begrijp: waarom mailt de overheid burgers niet? Met investeringen in de beveiliging moet dat toch kunnen (en dat is vast een stuk goedkoper dan dit jarenlange traject). Hetzelfde geldt trouwens voor banken en verzekeraars: die hebben ook van die rare eigen berichtenboxen waar niemand ooit in kijkt. Misschien kunnen ze samen met de overheid ervoor gaan zorgen dat e-mail zo veilig wordt dat we deze berichten gewoon in onze eigen mailbox krijgen?
Een groot deel van de kritiekpunten snijden hout. Maar laten onverlet dat het qua mogelijkheden misschien wel de belangrijkste voorziening van de Nederlandse overheid is. Heel veel van de geformuleerde eOverheid doelstellingen kunnen prima via MijnOveheid worden gerealiseerd. Sterker nog, een aantal zijn ook al gerealiseerd.
Ook voor het via email communiceren, waarnaar Marieke hierboven verwijst, is het een prima mechanisme omdat het bij de overheid vaak gaat om vertrouwelijke gegevens. En nee, die mag je niet zomaar via standaard mail versturen omdat dit zo lek is als een mandje. Het feit dat de daarbij voorheen bestaande SMS-signalering vanwege financieringsproblemen is afgeschaft geeft m.i. aan waar de schoen het meeste wringt: de mogelijkheden en opzet zijn prima, maar het benodigde draagvlak binnen de overheid om het ook echt te gaan benutten is (nog) onvoldoende. Het door Peter genoemde feit dat er nog zo weinig gemeenten ‘Lopende Zaken’ informatie aanleveren past ook in dit plaatje. Je kunt daarover bij veel gemeenten wel digitaal informatie daarover opvragen via een lokale PIP, maar het beschikbaar stellen van diezelfde informatie voor MijnOverheid (en dat is geen rocketscience) staat niet (hoog) op de lokale agenda.
Dus ja, veel van je kritiekpunten op hoe het nu wordt gedaan, en dat het gebruik nog veel te weinig is, zijn terecht. Maar het zou fijn zijn wanneer dat niet leidt tot de bekende zelfbevestigende “zie je wel, het is niks” redeneringen, maar tot exrra motiviatie het te laten worden tot wat het kan zijn.
Prima voorstel van Marieke Vos. Het fenomeen ‘Berichtenverkeer’ is er door de jaren heen niet eenvoudiger op geworden. Voorafgaande aan het tijdperk ‘Mail’ kregen wij onze berichten (Lees brieven, bankafschriften ed) allemaal in ons eigen brievenbusje aan huis afgeleverd. Nu mogen wij veel van onze berichten zelf downloaden uit allerlei verschillende websites (Mijn overheid, bankafschriften bij een bank, pensioenoverzichten, UWV noem ze maar op, het einde is niet in zicht). En wij moeten veelal zelf bijhouden welke documenten wij waar weg moeten halen.
Zou het niet handig zijn om een uniform systeem te bedenken waarbij al die verschillende berichten afkomstig van verschillende instanties op een nette en veilige manier in 1 x in de mailbox van de geadresseerde terecht komt? We gaan dan weer terug naar de oude wijze van bezorgen, maar dan in een de digitale brievenbus. En de mogelijkheden met een dergelijk digitaal bezorgsysteem gaan nog veel verder dan we van vroeger uit gewend waren.
Voor mijn huis heb ik één persoonlijke brievenbus voor mijn post. Zo moet er ook één persoonlijke berichtenbox komen. Die is niet van de overheid, een bank of verzekeraar, maar van mij als individu. Bij digitale postbussen moeten we niet langer de overheid, maar de mens centraal zetten. Het wordt hoogtijd voor een Copernicaanse Revolutie http://www.mindz.com/profil…
Allereerst, ik schrijf deze reactie op persoonlijke titel en niet namens mijn werkgever Enable-U of één van mijn opdrachtgevers (KING / Operatie NUP en diverse gemeenten).
Ik zie hele interessante kritiek met slechts 1 oplossing, waar ik helaas zelf (in de huidige vorm!) nog wat moeite mee heb. Er wordt meermaals geopperd dat email prima die ene brievenbus kan zijn.
Mijn persoonlijke visie hierop: Op termijn kan dat, maar nu nog niet. Email, zoals we het nu voor het overgrote deel kennen en gebruiken (!!), is geen beveiligd kanaal en zal voor mij als zodanig niet kunnen fungeren als een beveiligd afleverpunt voor mijn belangrijke digitale post waar ik enige waarde aan hecht.
Hoe ik bijvoorbeeld MijnOverheid bij voorkeur ingericht zou willen zien, is:
– MijnOverheid geeft de optie of ik mijn eigen emailbox zelf veilig genoeg vind om alles doorgestuurd te krijgen. Zo ja, dan is het niet hun zorg dat ik een kanaal kies dat geen gegarandeerde aflevering kent.
– Vervolgens zorgt MijnOverheid, dat àls ze iets mailen (omdat ik dat zèlf wil), dat ze dat doen met alle mogelijke beveiligingsaspecten (beveiligde DNS en digitaal ondertekende mail, zodat ik in elk geval kan herkennen dat van de overheid vandaan komt, de berichten/documenten zelf ondertekenen met een PKIoverheid certificaat, etc).
– Tot slot zorgt MijnOverheid dat het als een platform kan gaan fungeren, zodat inderdaad ook banken en andere instellingen hun post daar kunnen afleveren. Pas dan is MijnOverheid (en dus dé overheid) bezig om hun dienst te laten fungeren als een ware persoonlijke digitale brievenbus, waar iedereen onder open standaarden zijn post in af kan leveren.
In feite krijg je dan Mijn Overheid als convergentiepunt van alle overheden die erachter zitten, naar alle bestemmingen die de burgers zelf kiezen. Volgens mij is dit geen rocket science en op bovenstaande wijze prima te doen. En ja, ook dán zul je als burger toch eenmalig (of meermalig) MijnOverheid moeten vinden om deze voorkeuren in te stellen. De overheid kan immers niet volledig raden naar wat de burgers willen…
Wat belangrijk is om te beseffen, is dat MijnOverheid nog wel in een groeipad zit. Ik zie nergens dat het bovenstaande nooit mogelijk zal gaan zijn, het ontbreekt hooguit in de huidige plannen. Daarom voel ik veel voor de slotconclusie van Ad Gerrits: het feit dat het nu nog niet perfect is, is toch zeker geen reden om het dan maar zoveel mogelijk bij voorbaat al af te breken. Dan weten we zeker dat het nooit iets wordt.
Over het ‘probleem’ van het verplicht accepteren van de gewijzigde voorwaarden: ik vind dat zelf enigszins spijkers op laag water zoeken. Als je als dienst verder wil, moet je soms wat dingen wijzigen. Een deel van de dienst op de oude manier onder de oude voorwaarden in de lucht houden, lijkt me onnodig duur en onnodig complex. Dingen veranderen, en gebruikers merken daar wat van. Het blijft in elk geval gratis, in plaats van de duurbetaalde notificatiemailtjes van de FinBox, waar je niemand over hoort.
Het lijkt toch alsof de overheid nog altijd onder een groter vergrootglas ligt dan onze geweldige banken en dat lijkt me met de recente ontwikkelingen in overheidsland en in de financiële sector de omgekeerde wereld van hoe het nu even zou moeten zijn… ;-)
Ik ben benieuwd wat jullie van mijn voorgestelde aanpak vinden. Als het hier al gedragen wordt, dan moet ik het misschien ook maar richting MijnOverheid zien te loodsen. :-)
Brabant stimuleert ook actief het gebruik van de berichtenbox sinds vorige jaar. En wel voor zoveel mogelijk producten en diensten voor ondernemers. Niet alleen de verplichte producten uit de dienstenwet.
http://www.brabant.nl/loket…
Onze insteek is geen nieuwe zaken te ontwikkelen, maar gebruik te maken van bestaande instrumenten en die verder te ontwikkelen en het gebruik ervan te stimuleren. Er valt nog genoeg te winnen!
Ik zag vandaag in het h.a.h.-blad een advertentie staan van het ministerie van BZK. Voorkomgedoe.nl. Daarin wordt opgeroepen om naar mijnoverheid.nl te gaan om te kijken of de overheid jouw juiste gegevens heeft. Maar ik had ook dezelfde ervaring als hierboven beschreven, ik moet instemmen met dingen die ik niet kan overzien. Dan niet, ik ben niet verder gegaan. Ik weet niet waar ik mee instem als ik dat doe. Ik zal nog maar eens verder zoeken.
Let op voor problemen met aan melden mijn overheid en digitale post.
Nadat ik mij had aangemeld voor mijn overheid bleek dat ik mij automatisch had aangemeld voor digitale post van SVB.
Omdat ik dit niet wist heb ik 1 !! mailtje gemist van SVB en loop hierdoor 2 toeslagen mis met een totaal bedrag van € 1750,-. Het betreft tegemoetkoming ivm gehandicapt kind ( nu dubbele kinderbijslag ) en de extra tegemoetkoming gehandicapt kind. Omdat deze toeslagen slechts per kwartaal/ per jaar betaald worden ( en je dan er pas achter komt omdat het niet betaald wordt ) en de bezwaar periode 6 weken is ben je altijd te laat met je bezwaar!!!!!
Dus het bezwaar wat je in dient behandelen ze inhoudelijk niet omdat je te laat bent maar dat is juist het probleem omdat je een mail gemist hebt en dus niet wist dat je moest reageren
Dus weet wat je doet als je je aanmeld voor digitale post. !!!!
Graag zou ik willen horen of er mensen zijn die dit ook hebben mee gemaakt en of er een oplossing voor dit probleem is.
Als ik nu bezwaar wil maken moet dit via de rechtbank.
Hierboven is het al gezegd en ook dat dat een beetje flauw is maar ik krijg iedere keer als ik inlog bij MijnOverheid een tekst waarvan ik dan moet aangeven dat ik het gelezen heb en dat ik het er mee eens ben en anders kom ik niet in de berichten box.
Ik lees het wel, maar wie zegt dat ik het er mee eens ben? Ik ben het niet eens met al die digitale rommel die ik ongevraagd door mijn strot geduwd krijg en waarvan je de consequenties niet kunt overzien.
Dat is hier niet het geval, maar vaak als je software wilt gebruiken moet je aangeven dat je instemt met pagina’s legale praat. Zelfs als je alles zorgvuldig doorleest mis je waarschijnlijk toch dat ene cruciale ding dat je de das omdoet als puntje bij paaltje komt.
Dus nu klik ik ongelezen dat soort lappen tekst weg als zijnde gelezen en akkoord. Maar juridisch zit je dan helemaal fout. Meestal maakt het niets uit want je merkt er niets van maar toch geeft het me een ongemakkelijk gevoel.
En het geval dat Heike van der Doel hierboven meldt is natuurlijk schrijnend!
Ik ben het helemaal met het artikel eens en als sommigen claimen dat de auteur te veel zout op de staart van de overheid legt dan hebben ze misschien gelijk maar mijns inziens kan er niet genoeg zout op. (leve het kromme gebruik van uitdrukkingen zoals de heer O.B.B. te R. ons schrijft)