Geef ambtenaren de ruimte en online sociale netwerken verweven zich met de organisatieprocessen. Kennis is sociaal kapitaal en kennisdelen is kracht dat geeft macht!
opzij opzij opzij
maak plaats maak plaats maak plaats
we hebben ongelofelijke haast
opzij opzij opzij
want wij zijn haast te laat
we hebben maar een paar minuten tijd
we moeten rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan
we kunnen nu niet blijven we kunnen nu niet langer blijven staan
een andere keer misschien
De urgentie bij overheidsinstanties lijkt afwezig wanneer het gaat om het opdoen van kennis over de mogelijkheden van online sociale netwerken en het gebruik in de dagelijkse werkzaamheden.
Herinner jij je de komst van de mobiele telefoon? Waar was de urgentie? Wie vroeg erom? Het lijkt alsof het er ineens was en nu kan niemand zonder. Is dit groeimodel van toepassing op het gebruik van online sociale netwerken door overheidsorganisaties?
Waarom is urgentie nodig?
Zonder gevoel van urgentie komen veranderingen niet tot stand. De wereld om de organisatie heen verandert voortdurend. De eigen organisatie moet meebewegen. Voor overheden is die urgentie misschien lange tijd niet gevoeld of door politieke invloeden op de achtergrond geraakt. In deze tijd klinkt de roep om bezuinigen en efficiëntie stevig. Een echt gevoel van urgentie ontstaat als rede en gevoel overtuigd zijn. Overtuigen kan door feiten en ervaringsverhalen te delen en doelen te stellen die enthousiasmeren en vastberadenheid opwekken.
Urgentie creëren
Creëer een gevoel van urgentie door de buitenwereld naar binnen halen. Of door een crisis te gebruiken. Iedereen heeft een mening of Haren daar een goede aanleiding voor is. Handel elke dag vanuit urgentie en zorg dat gedrag en acties de noodzaak voor verandering laten zien. Houd het niet bij woorden alleen. En communiceer met mensen die veranderingen actief tegenhouden. Maak de angst en boosheid die de urgentie tegenhouden bespreekbaar. Bij het bespreken van de angst kan ik juridische feiten aandragen.
Na elk succes(je) en de transformatie ontspant iedereen dus borg dat het gevoel van urgentie aangewakkerd blijft. Dit is een theorie om urgentie te creëren. Ik mis hier iets in.
Aanbod creëert urgentie
Urgentie wordt gevoed door aanbod. Voor de mobiele telefoon kwam was er geen vraag. Nu is het apparaat niet weg te denken uit het leven. Overheidsorganisaties voeren mobiele apparaten zoals laptops en e-readers in vanwege een gevoel van urgentie. Besluiten hierover gaan snel.
Waarom blijft de kennis en het gebruik van online sociale netwerken dan achter? Het aanbod van training en advies over sociale media, gedragscode enzovoorts is groot. Toch lijkt de inkoop van trainingen niet tot toename van gebruik van online sociale netwerken te leiden. De return on investment speelt nauwelijks een rol. Is een gevoel van urgentie nodig?
Goed ambtenaar en goed werkgever
Een goed ambtenaar in 2012 kent de mogelijkheden van online sociale netwerken en gebruikt deze voor verschillende doeleinden. Een goed werkgever kent ook de mogelijkheden van de netwerken en stimuleert zijn medewerkers deze in te zetten om burgerparticipatie te bevorderen en processen te optimaliseren.
Geef ambtenaren de ruimte en online sociale netwerken verweven zich met de organisatieprocessen. Kennis is sociaal kapitaal en kennisdelen is kracht dat geeft macht! Ook zonder urgentie sluipt de realiteit organisaties binnen. Online sociale netwerken zijn overal en er is geen ontkomen aan. Het gebruik van internet op de werkplek kon ook niet tegengehouden worden. Borg en regel het gebruik en de inzet van netwerken tijdig in alle disciplines. Ik kan daarbij ondersteunen.
Wanneer kiezen jullie voor kracht?
Meer lezen over urgentie? Lees A-Sense-of-Urgency
Ik herinner me inderdaad de eerste keer dat er een collega – om precies te zijn het hoofd van de afdeling Landelijk gebied – met een mobiele telefoon op afdelingsuitje ging. Het was midden jaren ’90 dus die telefoon had nog het formaat baksteen-met-uitschuifantenne. Ja zeg, de minister zou misschien net kunnen bellen over het Groene Hart. Toen leek het ons vreselijk overdreven: die telefoon (en die minister) kan best een dagje zonder u.
Nu heeft de gemiddelde medewerker een gsm én een smartfoon of tablet (al dan niet van kantoor of BYO) bij zich… Maar het gebruik van social media lijkt nog beperkt. Onze directie Communicatie zit op twitter mee te lezen wat er tijdens/over onze begrotingsbehandeling in de Kamer wordt gezegd en geschreven. Maar we staan daar vooral op ontvangen, aan zenden doen wij ambtenaren niet zo veel (dat wordt niet gestimuleerd; je zou maar de verkeerde pagina ‘liken’ op facebook).
Of geldt hier ‘een zwijgende ambtenaar is goud waard’?
Hallo André,
Wat jammer om te lezen dat jullie niet “op zenden staan”. De Ambtenaar2.0 groep probeert dat juist te promoten en nieuwe werkwijzen te stimuleren. Ze hadden onlangs de week van het nieuwe werken en volgende week is het open innovatie festival. In Utrecht bijvoorbeeld wordt een participatietroffee uitgereikt aan het project waarbij burgers en ambtenaren samenwerkten.
Als er angst is om de juiste ‘dingen’ te doen dan is het volgens mij juist noodzakelijk om te discussiëren over het gebruik van online interactieve netwerken. Je kunt hierover meer lezen in mijn blogs ibestuur.nl/weblog/i… of ibestuur.nl/weblog/n….
Ik denk dat overheidsinstellingen niet lang meer kunnen achterblijven door zich uit te sluiten van onlinediscussies. De Raad van het Openbaarbestuur heeft in haar rapport ook aandacht daaraan besteed ambtenaar20.ning.com….