door: Piek Visser-Knijff, 8 februari 2023

Ik beschouw het werken met data graag taalfilosofisch. Hoe data een representatie zijn van onze complexe werkelijkheid en (taal)handelingen zijn om die werkelijkheid hanteerbaar te maken. Hoe het daarmee áltijd tekort doet aan die complexiteit van de wereld om ons heen.

door: Piek Visser-Knijff, 21 december 2022

Rijksambtenaren zitten geregeld met de vraag of datgene waar ze mee bezig zijn wel het juiste is om te doen. Het toeslagenschandaal heeft niet alleen leed veroorzaakt bij de ouders en kinderen, maar ook bij bij de ambtenaren van de Belastingdienst zelf. Om aan herstel van vertrouwen te werken moet er ook oog voor hen zijn.

door: Piek Visser-Knijff, 21 juli 2022

Sjaak Lentz wilde met persoonskaarten een papieren weerslag krijgen van de mensen. Zijn registratiesysteem heeft desastreuze gevolgen had voor joden in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoe zorgen we ervoor dat digitale profielen geen apart leven gaan leiden en belangrijker worden dan mensen van vlees en bloed?

door: Piek Visser-Knijff, 7 april 2022

Ironie lijkt een vast onderdeel te zijn van technologie-ontwerp, zo legt Michiel Nederlof uit in een blog getiteld ‘Technology, Irony and Resignation’. Technologie heeft een dubbelzijdig karakter: het is ontworpen voor het één, maar wordt gebruikt voor een ander doel. Meer en meer geven wij, de gebruikers, ons over aan dat dubbelzijdige karakter, is Nederlofs boodschap.

door: Piek Visser-Knijff, 16 februari 2022

Tegen het ministerie van VWS wordt een claim voorbereid vanwege een groot datalek in de systemen en door het handelen van de medewerkers van de GGD. Is het ‘goed’ dat VWS op de vingers wordt getikt? In hoeverre dient dat het maatschappelijk belang? Privacy als grondrecht moet beschermd worden, maar wie wordt hier beter van?

door: Piek Visser-Knijff, 17 januari 2022

Karlijn Roex laat in haar boek ‘De verwarde staat: kritiek op een politiek van normaliteit’ zien hoe ruim de definitie van ‘verwarde personen’ is en hoe de definitie steeds politiek wordt gekleurd. Het is een vergaarbak van alles wat buiten de normaliteit valt. Duidelijk wordt ook dat de disciplinerende macht zijn weerslag vindt in data. Iedereen die met data werkt zou zich bewust moeten zijn van die macht.

door: Piek Visser-Knijff, 27 juli 2021

Kloktijd is niet de tijd. Met kloktijd proberen we structuur aan te brengen. Privacy, gegevensbescherming dus eigenlijk, wordt gezien als hindernis waar ‘we geen tijd voor hebben’. Maar we moeten ons niet blindstaren op de wetgeving. Het gaat erom oog te hebben voor mensen, hun privacy en de beleving van privacy.